هکا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هَکا (Hakka)

(در زبان ماندارین[۱] به‌معنی «مهمان» یا «بیگانه») قومی چینی، ساکن در تایوان، مالزی و تایلند. از بخش شمالی چین ریشه‌ گرفته‌اند اما در قرون ۱۲ و ۱۳م به‌ دست مغول‌ها از چین بیرون رانده شدند. در شورش تایپینگ[۲] (۱۸۵۱) نقشی اساسی داشتند.

 


  1. Mandarin
  2. Taiping Rebellion