هکلان، محوطه باستانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هَکَلان، محوّطۀ باستانی
گورستانی باستانی در ناحیۀ پُشتکوه لرستان. لوئی واندِنبِرگ، باستان‌شناس بلژیکی، آن را گورستانی بزرگ از عصر روستانشینی جدید یا دورۀ فرهنگی شوش الف معرفی کرده است. او ۳۶گور را در هکلان کاوش کرد. گورهای هکلان سنگ‌چین هستند و روی گور با سنگ‌های بزرگ پوشانده می‌شد. گورخفته را به شکل درازکش در کف گور می‌نهادند. تنوع اشیای درون گورهای پرچینه و کم و کیف آن‌ها نشانۀ یک جامعۀ طبقاتی است؛ حتی شماری از گورها فاقد اشیای تدفینی‌اند. از نظر واندنبرگ، مردمان هکلان دامدارانی کوچرو بودند که محل زندگی اصلی آن‌ها هکلان نبود. آنان اقتصاد نسبتاً خودکفا داشتند.