هینتس، والتر (۱۹۰۶ـ۱۹۹۲)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هینْتْس، والْتِرْ (۱۹۰۶ـ۱۹۹۲)(Hinz, Walther)

هينْتْس والْتِرْ
والتر هینتس
Walther Hinz
زادروز ۱۹۰۶م
درگذشت ۱۹۹۲م
ملیت آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل تحصیل در دانشگاه های اشتوتگارت، لایپزیگ، مونیخ و پاریس، دکتری خاورشناسی از دانشگاه لایپزیگ
شغل و تخصص اصلی ایران شناس
خویشاوندان سرشناس خاورشناسی
جوایز و افتخارات سیاست و فرهنگ ایران از زمان کوروش تا زمان رضاشاه (۱۹۳۸)؛ فرهنگ باستانی ایران (۱۹۴۲)

ایران‌شناس آلمانی. در دانشگاه‌های اشتوتگارت، لایپزیگ، مونیخ و پاریس درس خواند (۱۹۲۱ـ۱۹۳۰) و از دانشگاه لایپزیگ دانشنامۀ دکتری خاورشناسی گرفت (۱۹۳۰). استاد دانشگاه‌های لایپزیگ (۱۹۳۰ـ۱۹۳۴)، برلین (۱۹۳۴)، گوتینگن (۱۹۳۸)، معاون وابستۀ نظامی سفارت آلمان در استانبول (۱۹۳۴ـ۱۹۴۵) و استاد زبان‌شناسی و فقه‌اللغۀ ایرانی در دانشگاه گوتینگن (از ۱۹۵۷) بود. برای پژوهش در تاریخ و تمدن و زبان‌شناسی ایران قدیم، چندبار به ایران سفر کرد. در زبان‌های فارسی، عربی، ترکی و زبان‌های قدیم چون ایلامی، فرس هخامنشی، فارسی میانه، بابلی، یونانی و لاتینی مهارت داشت. از آثارش: تشکیل دولت ملی در ایران (برلین، ۱۹۳۶) که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۴۶ش)؛ سیاست و فرهنگ ایران از زمان کوروش تا زمان رضاشاه (۱۹۳۸)؛ فرهنگ باستانی ایران (۱۹۴۲)؛ ترجمۀ کتاب در دربار شاهنشاه ایران کمپفر از لاتین به آلمانی (۱۹۴۰)؛ راهنمای زبان فارسی به آلمانی (برلین، ۱۹۶۳)؛ فرهنگ ایلامی در دو جلد (۱۹۸۷)؛ چاپ رسالۀ فلکیۀ عبدالله بن محمد بن کیا مازندرانی در سیاق و دفترداری (۱۹۵۲).