والکوت، درک
| درک والکوت Derek Walcott | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۳۰م |
| درگذشت | 2017م |
| ملیت | اهل سنت لوسیا |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه هند غربی (وست ایندیز) |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده، نمایشنامهنویس |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر |
| سمت | مدرس نگارش در دانشگاه های کلمبیا، ییل، و هاروارد، مدیر تیاتری در ترینیداد به مدت ۲۵ سال |
| آثار | شعر بلند اومروس (۱۹۹۰) و تنظیم اودیسه هومر برای صحنه (۱۹۹۲)؛ نمایش نامه ها: رویایی درباره کوه میمون (۱۹۷۰)؛ اوه بابل! (۱۹۷۸) و یاد بود (۱۹۸۰) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
| جوایز و افتخارات | برنده جایزه نوبل ادبیات (۱۹۹۲) |
والکوت، درک (۱۹۳۰-2017م) (Walcott, Derek)
(نام اصلی: درک والتون والکوت[۱]) نویسنده، شاعر، و نمایشنامهنویس اهل سنت لوسیا[۲]. آثار او آمیزهای از عناصر کارائیبی و اروپایی، کلاسیک و معاصر است و به تقسیمبندیهای جامعۀ مستعمراتی و جستوجوی خود برای هویت فرهنگی میپردازد. برخی آثار او عبارتاند از شعر بلند اومروس[۳] (۱۹۹۰) و تنظیم اودیسۀ[۴] هومر برای صحنه (۱۹۹۲)؛ مجموعۀ اشعار[۵] او در ۱۹۸۶ بهچاپ رسید. در ۱۹۹۲ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. زندگینامۀ پیسارو[۶]، نقاش امپرسیونیست فرانسوی، را با نام سگ شکاری تیهپولو[۷] در سال ۲۰۰۰ منتشر کرد. والکوت در دانشگاه هند غربی (وست ایندیز)[۸] تحصیل کرد. در دانشگاههای کلمبیا، ییل، و هاروارد نگارش تدریس میکرد. در توسعۀ تئاتر بومی جزایر هند غربی مشارکت فعالی داشت و ۲۵ سال مدیر تئاتری در ترینیداد بود. نمایشنامههای دیگر او عبارتاند ازرؤیایی دربارۀ کوه میمون[۹] (۱۹۷۰)، اوه بابل![۱۰] (۱۹۷۸)، و یاد بود[۱۱] (۱۹۸۰). مجموعۀ شعر او با نام هدیه[۱۲] در ۱۹۹۷ چاپ شد.