ویدنگرن، گئو
ویدِنْگرِن، گِئو (۱۹۰۷ـ۱۹۹۶م)(Widengren, Geo)
| گئو ویدنگرن Geo Widengren | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۰۷م |
| درگذشت | ۱۹۹۶م |
| ملیت | سوئدی |
| تحصیلات و محل تحصیل | آموختن زبانهای لاتین، سامی و ایرانی، آشورشناسی، فلسفه، تاریخ مذاهب و الهیات در دانشگاههای استکهلم، اوپسالا و کپنهاگ از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۶م |
| شغل و تخصص اصلی | ایرانشناس |
| شغل و تخصص های دیگر | دینشناس |
| سمت | استاد دانشگاه اوپسالا (۱۹۳۶ـ۱۹۷۳م) و استاد مهمان در بسیاری از دانشگاههای معتبر جهان، رئیس مجمع بینالمللی تاریخ ادیان |
| آثار | ایمان به خدای متعال در ایران باستان (اوپسالا ـ لایپزیگ، ۱۹۳۸)؛ وهومن بزرگ و حواری خدا (اوپسالا، ۱۹۴۵)؛ مانی و تعلیمات او (ترجمه فارسی: تهران، ۱۳۵۲ش)؛ پهلوی و فارسی نوین (بمبئی، ۱۹۶۴)؛ پژوهش درباره فئودالیسم ایرانی به فرانسه |
| گروه مقاله | خاورشناسی |
ایرانشناس و دینشناس سوئدی. از ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۷م در ارتش سوئد خدمت کرد. از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۶م در دانشگاههای استکهلم، اوپسالا و کپنهاگ زبانهای لاتین، سامی و ایرانی، آشورشناسی، فلسفه، تاریخ مذاهب و الهیات آموخت. استاد دانشگاه اوپسالا (۱۹۳۶ـ۱۹۷۳م) و استاد مهمان در بسیاری از دانشگاههای معتبر جهان بود و در رشتۀ تاریخ ادیان کهن و بهویژه در زبان ایران باستان و مانیشناسی استادی داشت. رئیس مجمع بینالمللی تاریخ ادیان بود. از آثارش: ایمان به خدای متعال در ایران باستان (اوپسالا ـ لایپزیگ، ۱۹۳۸م)؛ وهومن بزرگ و حواری خدا (اوپسالا، ۱۹۴۵م)؛ مانی و تعلیمات او که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۵۲ش)؛ پهلوی و فارسی نوین (بمبئی، ۱۹۶۴م)؛ پژوهش دربارۀ فئودالیسم ایرانی به فرانسه.