پرایتور

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پِرایْتور (praetor)

در روم قدیم، عنوان اداره‌کنندگان امور قضایی و حقوقی. آنان سالانه انتخاب می‌شدند. کُنسول[۱]ها را در وظایفشان یاری می‌دادند و بر دادگاه‌های مدنی ریاست می‌کردند. پرایتور پس از یک‌سال خدمت، به مدت یک سال دیگر فرماندار یکی از ایالات می‌شد. سرانجام شمار پرایتورها به هشت ‌تن افزایش‌ یافت. در دوران امپراتوری از اهمیت این منصب کاسته شد.

 


  1. consul