پلاتین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پلاتین (Platinum)
(برگرفته از واژه‌ای اسپانیایی به‌معنی نقرۀ کوچک) عنصر فلزی نرم، سنگین، چکش‌خوار و رسانا، به رنگ سفید نقره‌ای، با نماد Pt، عدد اتمی ۷۸، و جرم اتمی نسبی ۱۹۵.۰۹. اولین عضو از گروهی شش‌تایی از فلزات، شامل پلاتین، اُسمیوم[۱]، ایریدیوم[۲]، رودیوم[۳]، روتنیوم[۴] و پالادیوم[۵]، است که خواص مشابهی دارند. مقاومت در برابر تیره‌شدن، خوردگی و اسیدها از آن جمله‌اند. پلاتین در طبیعت معمولاً به‌صورت فلز آزاد (فلزات طبیعی[۶]) یافت می‌شود. فلزات این گروه به‌صورت آلیاژهای طبیعی با یکدیگر هم یافت می‌شوند. فراوان‌ترین این نوع آلیاژها اوسمیریدیوم[۷] است. پلاتین به‌صورت خالص و آلیاژ در دندان‌پزشکی و جواهرسازی به‌کار می‌رود. به‌منزلۀ کاتالیزور[۸] نیز کاربرد دارد.

 


  1. osmium
  2. iridium
  3. rhodium
  4. ruthenium
  5. palladium
  6. native metals
  7. osmiridium
  8. catalyst