پلاسیدگی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پَلاسیدگی (flaccidity)

در گیاه‌شناسی، ازدست‌رفتن تردی (آماس)[۱] در یاخته‌های گیاهی، به‌علت خروج آب از واکوئول[۲] مرکزی. در این حالت سیتوپلاسم دیگر به دیوارۀ سلولز[۳]ی یاخته فشار وارد نمی‌کند. اگر چنین وضعیتی در سراسر گیاه برقرار باشد، منجر به پژمردگی[۴] آن می‌شود. در آزمایشگاه می‌توان یاختۀ گیاهی را در آب‌نمک گذاشت و پلاسیدگی ایجاد کرد. با این کار، آب از طریق اسمز از یاخته خارج و موجب جمع‌شدن واکوئول می‌شود. در موارد حاد، سیتوپلاسم واقعی از دیوارۀ گیاهی بیرون می‌آید که به پلاسمولیز[۵] معروف است.

 

 


  1. turgor rigidity
  2. vacuole
  3. cellulose
  4. wilting
  5. plasmolysis