پل دلاک

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پل دَلاک
پلی تاریخی متعلق به دورۀ صفویه در مسیر راه قدیمی تهران به قم، بر روی رودخانۀ قره‌سو. با هجده دهانه، ۱۵۳ متر طول و حدود ۶ متر عرض به‌همراه بقایای کاروان‌سرای حسن‌آباد و چاپارخانه‌ای خشتی در یک منطقه قرار گرفته‌اند. وجه تسمیه این پل از نظر مردم منطقه به غرق‌شدن دلاکی که هنگام عبور از رودخانه گرفتار سیل شد، بازمی‌گردد. پس از این ماجرا، اشخاص خیّر این پل را ساختند تا این اتفاق تکرار نشود. طولانی‌ترین بخش پل با هفت دهانه، ۷۰ متر طول دارد. عرض هر دهانه ۵ تا ۶.۵۰ متر است. وجود موج‌شکن‌های نیمه‌مدور در بیشتر پایه‌های پل و در جهت مخالفِ جریان آب از ویژگی‌های این بناست. در طول این پل دو انحراف دیده می‌شود. پلِ دلاک از جاذبه‌های مهم گردشگری منطقه است.