پنلوپه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پِنِلوپه (Penelope)

پِنِلوپه و خواستگاران، اثر جان ويليام واترهاوس

در اساطیر یونان، همسر اودیسئوس[۱]/اولیس، فرمانروای ایتاکا[۲]. پسرشان تلماخوس[۳] بود. پنلوپه نماد وفاداری در زندگی زناشویی بود. در غیاب اودیسئوس طی محاصرۀ تروآ، از خواستگارهای متعددش خواست در مدتی که برای لایرتس[۴]، پدر شوهرش، کفن می‌بافد، منتظر او بمانند؛ او هر شب بافته‌های آن روز را می‌شکافت و به این ترتیب آنان را تا آمدن شوهرش، که ۲۰ سال طول کشید، در انتظار نگه داشت. اودیسئوس، پس از بازگشت، به کمک تلماخوس همۀ خواستگاران را کشت.

 

 


  1. Odysseus
  2. Ithaca
  3. Telemachus
  4. Laertes