پوپ، الگزاندر (۱۶۸۸ـ۱۷۴۴)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پوپ، اَلِگْزانْدِر (۱۶۸۸ـ۱۷۴۴)(Pope, Alexander)

شاعر و طنزپرداز انگلیسی. شهرت شاعری پوپ با انتشار شبانی‌ها[۱] (۱۷۰۹) و مقاله‌ای در باب نقد[۲] (۱۷۱۱) تثبیت شد و پس از آن حماسه‌های تاریخی هجوآمیز تطاول به حلقۀ گیسو[۳] (۱۷۱۲ـ۱۷۱۴)، معبد اشتهار[۴] (۱۷۱۵)، و از الوئاسیا به آبِلار[۵] (۱۷۱۷) را منتشر کرد. ترجمه‌های به‌شدت نوکلاسیک پوپ از ایلیاد و اودیسۀ (۱۷۱۵ـ۱۷۲۶) هومر با موفقیت بسیار روبه‌رو شدند. اما با چاپ یکی از آثار شکسپیر[۶] او (۱۷۲۵) با ریشخند فرهیختگان روبه‌رو شد که پوپ را به نوشتن هجونامه‌ای دربارۀ کُندذهنی علمی به‌نام حماسۀ ابلهان (دانسیاد)[۷] (۱۷۲۸) برانگیخت. پخته‌ترین آثار پوپ عبارت‌اند از تقلیدهایی از طنزهای هوراس[۸] (۱۷۳۳ـ۱۷۳۸) و نامه‌های خصوصی او. پوپ ظرافت گزنده‌ای داشت که در مزدَوَج‌های وی، که استاد آن به‌شمار می‌رفت، بیان شده‌اند. اشعار فلسفی‌اش، شامل رساله‌ای دربارۀ انسان[۹] (۱۷۳۳ـ۱۷۳۴) و رسالات اخلاقی[۱۰]، (۱۷۳۱ـ۱۷۳۵) از هنری بولینگبروک فیلسوف سیاست‌پیشه، تأثیر پذیرفته بودند.

 



  1. Pastorals
  2. An Essay on Criticism
  3. The Rape of the Lock
  4. The Temple of Fame
  5. Eloisa to Abelard
  6. Shakespeare
  7. The Dunciad
  8. Imitations of the Satires of Horace
  9. An Essay on Man
  10. Moral Essays