چله نشینی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

چلّه‌نشینی
در اصطلاح صوفیه، ۴۰روزی که سالک برای پاک‌شدن نفس، به دستور پیر با انجام مراسمی خاص، در اتاق دربسته و تاریک می‌نشیند و به ذکر و اوراد مشغول می‌شود. ظاهراً این رسم از حدیث نبویِ «مَن اَخْلَصَ لِلّهِ اَربَعینَ صَباحاً جَرَتْ یَنابیعُ الحِکمة مِن قلبِه عَلی لِسانِهِ» ریشه گرفته است. دفعات اربعین یا چلّه‌ای که یک سالک باید انجام دهد، به نظر پیر و مراد و نیز توانایی سالک بستگی دارد. در خانقاه‌ها، زاویه‌ها و اتاق‌های کوچکی را برای چلّه‌نشینی یا اربعین تعیین می‌کردند. کم‌خوردن، کم‌خفتن، پیوسته با وضوبودن، روزه‌داشتن، کم‌سخن گفتن از اعمال لازم اربعین است. مدعیان تسخیرات و جن‌گیران و مرتاضان نیز چلّه‌نشینی دارند که با چلّه‌بُری باطل می‌شود.