کارنیادس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کارْنیادِس (۲۱۴-۱۲۹ پ‌م)(Carneades)

کارْنيادِس

فیلسوف یونانی و رئیس آکادمی افلاطون. طرفدار شکاکیت[۱] بود و معرفت را ناممکن می‌دانست. به نظر او تجربۀ حسی غالباً گمراه‌کننده است و عقل نمی‌تواند موجد شناخت باشد زیرا دلایل عقلی بر فرض‌هایی استوار است که خود محتاج اثبات‌اند. کارنیادس برای پیشبرد فعالیت‌های عملی نظریۀ احتمالات را وضع ‌کرد و معتقد بود که در پشتیبانی از اعتقادات می‌توان به گردآوری شواهد پرداخت. با جزم‌گرایی[۲] مخالف بود و به‌‌ویژه دیدگاه‌های رواقی[۳] و اپیکوری[۴] را نقد می‌کرد.

 


  1. skepticism
  2. dogmatism
  3. stoics
  4. Epicureans