کامی سبزواری
کامی سبزواری (هرات ۱۰۱۴ق)
شاعر ایرانی. در ۹۵۵ق به هند رفت و به دربار گورکانیان راه یافت و ملازم جلال‌الدین اکبر و پسرش جهانگیر گورکانی شد و آنان را مدح گفت. پس از بیست سال اقامت در هند به هرات رفت و در راه بازگشت به سبزوار به دست دزدان کشته شد. با شکیبی اصفهانی، نظیری نیشابوری، عرفی شیرازی و انیسی معاصر و معاشر بود. در قصیده‌سرایی از شیوۀ شاعران متقدم پیروی می‌کرد.