کلمه

کَلِمه

(در لغت معادل واژه) در اصطلاح منطق، گونه‌ای لفظ که در دانش صرف و دستور زبان از آن به فعل تعبیر می‌شود، یعنی لفظی دارای معنای مستقل، مقرون به زمان مثل «رفت» و «گفت». اهل منطق کلمه را به دو قسم تقسیم می‌کنند: ۱. کلمۀ حقیقی، که معادل افعال تام است، مثل «رفت» و «گفت» و در عربی مثل «ذهب» و «قال»؛ ۲. کلمۀ وجودی، که معادل افعال ناقصه در زبان عربی است مثل «کانَ» و «صارَ»؛ و اهل منطق آن‌ را در حکم ادات می‌دانند و به‌عنوان رابطه مورد استفاده قرار می‌دهند.