کوریمبوس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کوریمْبوس (Corimbus)

واژه‌ای یونانی، به‌معنی بافۀ حلقه‌شدۀ مو، در ادبیات باستان‌شناسی از نشانه‌های پادشاهان ساسانی. شاهان ساسانی گیسوی بلند خود را می‌بافتند و به‌شکل توپی بالای سر خود جمع می‌کردند و حریری روی آن می‌کشیدند. در نقوش برجسته و سکه‌های دورۀ ساسانی نقش شاه با کوریمبوس سرش شناخته می‌شود.