گاز خردل

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

گاز خَردَل (mustard gas)

(یا: دی‌کلرواتیل سولفید)‌ سلاحی شیمیایی، ساختۀ آلمانی‌ها در جنگ جهانی اول. نخستین‌بار در ۱۲ ژوئیۀ ۱۹۱۷ استفاده شد. مادۀ سمی تاول‌آوری که بر اندام‌های داخلی بدن اثر می‌گذارد و استنشاق آن به شش‌ها آسیب می‌رساند. بخار آن به چشم آسیب می‌رساند و سبب نابینایی می‌شود؛ در شکل مایع نیز تاول‌های چرکی روی پوست ایجاد می‌کند. کاربرد اولیۀ آن بسیار موفقیت‌آمیز بود، زیرا تأثیر کامل گاز فقط پس از گذشت چند ساعت از حمله نمایان می‌شد. در سه هفتۀ نخست حملات آلمانی‌ها با گاز خردل، ۱۴۲۷۶ سربازِ آسیب‌دیده از این گاز سمی در بیمارستان‌های نظامی بریتانیا بستری و حدود ۵۰۰ تن کشته شدند.