گرنویل، جان (۱۶۹۰ـ۱۷۶۳)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

گِرَنْویل، جان (۱۶۹۰ـ۱۷۶۳)(Granville, John)

نخستین اِرلِ گرنویل، دولتمرد انگلیسی، معروف به لُرد کارترت. در منصب سفیر انگلستان در سوئد (۱۷۱۹ـ۱۷۲۰) و سپس وزیر امور خارجه (۱۷۲۱ـ۱۷۲۴) خدمت کرد. اما علاقۀ جورج اول به او تهدیدی برای رابرت والپول[۱] به‌شمار می‌رفت که سرانجام او را مجبور به استعفا و با منصب نایب فرماندهی روانۀ ایرلند کرد (۱۷۲۴). در آن‌جا با مهارت و کاردانی مخالفت برضد حق انحصاری اسکناس جدید انگلیسی را، که جاناتان سویفت نیز به آن حمله کرده بود، فرونشاند. پس از بازگشت به انگلستان در ۱۷۳۰ رهبری مخالفانی را برعهده گرفت که سرانجام سبب سقوط والپول شدند (۱۷۴۲). در دولت جدید نخست‌وزیر شد، اما به‌سبب حمایت از سیاست‌های جورج دوم در کمک به ماری ترز[۲] در جنگ جانشینی اتریش، محبوبیت خود را از‌دست داد و برکنار شد (۱۷۴۴).

 


  1. Robert Walpole
  2. Maria Theresa