گلس هارمونیکا

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

گِلَس هارمونیکا (glass harmonica)

(یا: آرمونیکا) ساز موسیقی. به هارمونیکای شیشه‌ای نیز معروف است، که بر پایۀ اصل به‌صدا درآوردن یک لیوان شیشه‌ای گِرد با انگشت خیس قرار دارد. این ساز از یک ردیف جام شیشه‌ای تشکیل شده است، که به‌ترتیب اندازه‌های‌شان روی یک محور دوک‌مانند نصب شده‌اند، و روی تغاری قرار دارند که مقداری از آن با آب پر شده است. وقتی محور با یک پِدال پایی به چرخش درمی‌آید، آواهای خالص و شفافی تولید می‌کند که شدت آن‌ها چه با انگشت و چه به‌صورت خودکار تغییر نمی‌کند. این ساز را بنجامین فرانکلین[۱] اختراع کرد؛ موتسارت، بتهوون، شوبرت[۲] همگی قطعه‌هایی برای آن ساختند.

 


  1. Benjamin Franklin
  2. Schubert