گوت ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

گوتْ‌ها (goth)

از اقوام ژرمنی شرقی[۱] که حدود قرن ۲م در حوالی دریای سیاه سکونت گزیدند، و به دو گروه گوت‌های شرقی یا اوستروگوت‌ها[۲] و گوت‌های غربی یا ویزیگوت‌ها[۳] تقسیم می‌شدند. اوستروگوت‌ها در ۳۷۲م زیر سلطۀ هون‌ها[۴] درآمدند، اما در ۴۵۴م استقلالشان را بازیافتند و تحت رهبری تئودوریک کبیر[۵]، بر ایتالیا استیلا یافتند (۴۸۸ـ۴۹۳م). پس از آن‌که یوستی‌نیانوس اول[۶]، امپراتور بیزانس[۷]، ایتالیا را بازپس گرفت (۵۳۵ـ۵۵۵م)، اوستروگوت‌ها متلاشی شدند. ویزیگوت‌ها به تراس (تراکیه)[۸] کوچیدند. به سرکردگیِ آلاریک[۹]، به یونان و ایتالیا تاختند (۳۹۵ـ۴۱۰م)، رم را غارت کردند و مملکتی در جنوب فرانسه بنا نهادند. پس از آن‌که فرانک‌ها[۱۰] آنان را بیرون راندند دولتی اسپانیایی تأسیس کردند که تا حملۀ اعراب مغربی[۱۱] (مورها) (۷۱۱م) دوام یافت.

 


  1. East Germanic
  2. Ostrogoths
  3. Visigoths
  4. Huns
  5. Theodoric the Great
  6. Justinian I
  7. Byzantium
  8. Thrace
  9. Alaric
  10. Franks
  11. Moors