یان، مو
| مو یان Mo Yan | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۵۵م |
| ملیت | چینی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی ارشد از دانشگاه نرمال پکن |
| شغل و تخصص اصلی | نویسنده |
| فعالیت های مهم | برنده نوبل ادبیات (۲۰۱۲) |
| سمت | مدرس گروه ادبیات آکادمی فرهنگ ارتش آزادی بخش |
| آثار | ذرت سرخ؛ ترانه های گیاه سیر |
| گروه مقاله | ادبیات سایر کشورها |
یان، مو (۱۹۵۵م - )(Yan, Mo)
نویسندۀ چینی. در سال ۲۰۱۲م به خاطر «رئالیسم خیرهکنندهای که قصههای مردمی و تاریخی را با زمان حال پیوند میدهد» برندۀ نوبل شد. نام حقیقی او گوان موئه است. نام مستعارش، «سکوت کن» معنی میدهد. در خانوادهای کشاورز متولد شد. در انقلاب فرهنگی چین مدرسه را ترک کرد و در کارخانه تولید محصولات نفتی مشغول به کار شد. بعد از انقلاب، به ارتش آزادیبخش مردم پیوست و نوشتن را در ۱۹۸۱م وقتی هنوز سرباز بود، آغاز کرد. سه سال بعد، مدرس گروه ادبیات آکادمی فرهنگ ارتش آزادیبخش شد. در ۱۹۹۱م از دانشگاه نرمال پکن، کارشناسی ارشد گرفت. در نوشتههایش از تجارب جوانی و زندگی در زادگاهش الهام میگیرد. تجاربی از فقر، گرسنگی و سختگیریهای یک پدر خشن. از آثار اوست: رمانهای ذرت سرخ[۱]، ترانههای گیاه سیر[۲]، جمهوری شراب[۳]، مرگ صندل[۴]، مرگ و زندگی در انتظار من[۵]، تغییر[۶] و مجموعه داستانهای کوتاه انفجار[۷] و شیفو: برای خنده هر کاری خواهی کرد[۸].