یوسف شاه اول لر (حک: ۶۷۲ـ۶۸۴ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

یوسفْ‌ شاهِ اول لُر (حک: ۶۷۲ـ۶۸۴ق)

از حکمرانان اتابکان لُرستان و هفتمین اتابک از اتابکان‌ لر بزرگ. پسر الب‌ ارغو بود که به‌ اَباقاخان‌، ایلخان‌ مغول، خدمات‌ بسیار کرد و در جنگ اباقاخان با براق و لشکرکشی وی به گیلان مددها رساند و به‌‌همین‌ علت‌ خان مغول، کهگیلویه‌، فیروزان ‌(در هفت فرسنگی اصفهان) و گلپایگان‌ را ضمیمۀ‌ قلمرو او ساخت‌ و به وی لقب «بهادر» داد. یوسف‌شاه‌، بعد از مرگ‌ اباقاخان، در نزاع‌ بین‌ احمد تکودارخان و ارغون،‌ جانب‌ احمد را گرفت،‌ اما پس‌ از جلوس‌ ارغون‌ با‌ وی‌ نیز طریق‌ اطاعت‌ پیشه کرد‌. وی‌ به‌فرمان‌ ارغون‌، خواجه‌ شمس‌الدین‌ جوینی صاحب‌ دیوان‌ را که‌ به‌ لرستان‌ گریخته‌ بود، نزد ارغون بازگرداند و خود با دختر خواجه‌ ازدواج‌ کرد. یوسف‌شاه در آخرین‌ لشکرکشی‌ خود به‌ کهگیلویه‌ در نزدیکی‌ آن‌جا درگذشت‌.