نمایش مبدأ برای مفضل ضبی، ابوالعباس ( ـ پس از ۱۶۳ق)


مُفَضَّل ضَبّی، ابوالعباس ( ـ پس از ۱۶۳ق)<br>
<p>ملقب به راویه، لُغَوی و تذکره‌نویس عرب. او را به‌دلیل دانش عمیق و وسیعش در لغت و ادب قدیم عرب، لقب راویه داده بودند. در حدود ۱۴۵ق، در قیام زیدیان به سرکردگی ابراهیم بن عبدالله شرکت کرد و به فرمان منصور خلیفۀ عباسی دستگیر و زندانی شد، اما به شفاعت مُصَیّب بن زُهیر از حبس رهایی یافت و سرانجام معلم مهدی، خلیفۀ بعدی، شد. سپس به کوفه رفت و همان‌جا اقامت گزید. مفضل در ''غریب'' (لغات و اصطلاحات نادر عربی)، نحو، انساب و تاریخ قدیم عرب تبحر داشت و در این زمینه‌ها، و همچنین در ضرب‌المثل، بحور و معانی  شعر عرب، آثاری تألیف کرد. مهم‌ترین کتابش، ''مُفَضّلیّات'' از معروف‌ترین تذکره‌های شعر قدیم عربی است. ابن عربی و خلف‌ احمر از شاگردان مفضل بوده‌اند.</p>
<br><!--38353500-->
[[رده:ادبیات عرب]]
[[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]]