مگاف، راجر (۱۹۳۷): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مَگاف، راجِر (۱۹۳۷)(McGough, Roger)<br> | مَگاف، راجِر (۱۹۳۷)(McGough, Roger)<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = راجر مگاف | |عنوان = راجر مگاف | ||
| خط ۹: | خط ۸: | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=۱۹۳۷م | |زادروز=لیورپول ۱۹۳۷م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ= | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p> | }} | ||
[[پرونده:McGough, Roger.jpg|بندانگشتی|راجر مگاف]] | |||
[[پرونده:McGough, Roger2.jpg|بندانگشتی|راجر مگاف]] | |||
<p>شاعر، نمایش‌نامه‌نویس، ترانه‌سرا، اجراکننده، و همراه آدرین هنری<ref>Adrian Henri</ref> و [[پاتن، برایان (1946)|برایان پَتن]]<ref>Brian Patten </ref> از اعضای گروه مشهور به «شاعران لیورپول<ref>Liverpool Poets </ref>». با خوانندگی در گروه پاپ اسکافولد<ref>Scaffold </ref> در اواخر دهۀ ۱۹۶۰ به‌شهرت رسید و بسیاری از ترانه‌های آنان مانند اثر موفق ۱۹۶۸ «''لیلی صورتی''<ref>''Lily the Pink''</ref>» را نوشت. اشعارش به‌شدت متأثر از فرهنگ پاپ دهۀ ۱۹۶۰ بود و بعد با شعرخوانی خود توجهات را جلب کرد. از دفترهای شعر اوست:'' گیگ''<ref>''Gig'' </ref> (۱۹۷۳) و ''دست تکان‌دادن برای قطارها''<ref>''Waving at Trains'' </ref> (۱۹۸۲). چند نمایشنامه، اغلب با موسیقی، و کتاب‌های بسیاری نیز برای کودکان نوشته است. مگاف در [[لیورپول]]<ref>Liverpool </ref> به‌دنیا آمد. در دانشگاه هال<ref>Hull University </ref> درس خواند و همان‌جا با فیلیپ لارکین<ref>Philip Larkin</ref> شاعر آشنا شد و در دهۀ ۱۹۶۰ کار معلمی پیشه کرد. در اواخر همان دهه از نمایندگان پرشور فرهنگ پاپ لیورپول شد که در این زمان با نام «مِرزی بیت<ref>Mersey beat </ref>» شکوفا بود. تکامل شعر او با تأثیرپذیری فراوان از [[پاپ، موسیقی|موسیقی پاپ]] و شاعران [[نسل بیت]] امریکا<ref>US Beat Generation</ref> رخ داد. شعر مگاف، با علاقه‌ای که او به خواندن آثارش در برابر حضار دارد، از ضرب مکالمۀ روزمره و لحن صمیمانۀ محاوره‌ای بهره‌مند است و شیرینی خاصی از بازی با الفاظ و عبارات آشنا در آن وجود دارد. دربارۀ انواع مسائل زندگی روزمره می‌نویسد و رأفت و جدیت اخلاقی خود را با طنز تلخ و ملامت‌بار بیان می‌کند. از دیگر آثار اوست: قصۀ توأم با شعر ''یک روز از زندگی فرینک''<ref>''Frink’ A Life in the Day of'' </ref> و ''تابستان با مونیکا''<ref>''Summer with Monika''</ref> (۱۹۶۷)، ''دفترهای شعر گیگ'' (۱۹۷۳) و'' اتاق شیشه‌ای''<ref>''In the Glassroom''</ref> (۱۹۷۶)، رمان‌هایی مانند ''گریز از جاذبه''<ref>''Defying Gravity'' </ref> (۱۹۹۲) و کتاب فکاهی کودکانۀ ''کوه سحرآمیز''<ref>''The Magic Fountain''</ref> (۱۹۹۵). نشر چشمه مجموعه‌ای از اشعار وی را با عنوان ''مرگ شاعر در حرکت آهسته'' با ترجمه‌ی علیرضا بنی‌جانی و بهرام معصومی منتشر کرده است.</p> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۲۰
مَگاف، راجِر (۱۹۳۷)(McGough, Roger)
| راجر مگاف Roger McGough | |
|---|---|
| زادروز |
لیورپول ۱۹۳۷م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه هال |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | نمایشنامه نویس و ترانه سرا |
| سبک | پاپ |
| آثار | تابستان با مونیکا (۱۹۶۷)؛ دفتر شعر گیگ (۱۹۷۳)؛ دفتر شعر اتاق شیشه ای (۱۹۷۶) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
شاعر، نمایش‌نامه‌نویس، ترانه‌سرا، اجراکننده، و همراه آدرین هنری[۱] و برایان پَتن[۲] از اعضای گروه مشهور به «شاعران لیورپول[۳]». با خوانندگی در گروه پاپ اسکافولد[۴] در اواخر دهۀ ۱۹۶۰ به‌شهرت رسید و بسیاری از ترانه‌های آنان مانند اثر موفق ۱۹۶۸ «لیلی صورتی[۵]» را نوشت. اشعارش به‌شدت متأثر از فرهنگ پاپ دهۀ ۱۹۶۰ بود و بعد با شعرخوانی خود توجهات را جلب کرد. از دفترهای شعر اوست: گیگ[۶] (۱۹۷۳) و دست تکان‌دادن برای قطارها[۷] (۱۹۸۲). چند نمایشنامه، اغلب با موسیقی، و کتاب‌های بسیاری نیز برای کودکان نوشته است. مگاف در لیورپول[۸] به‌دنیا آمد. در دانشگاه هال[۹] درس خواند و همان‌جا با فیلیپ لارکین[۱۰] شاعر آشنا شد و در دهۀ ۱۹۶۰ کار معلمی پیشه کرد. در اواخر همان دهه از نمایندگان پرشور فرهنگ پاپ لیورپول شد که در این زمان با نام «مِرزی بیت[۱۱]» شکوفا بود. تکامل شعر او با تأثیرپذیری فراوان از موسیقی پاپ و شاعران نسل بیت امریکا[۱۲] رخ داد. شعر مگاف، با علاقه‌ای که او به خواندن آثارش در برابر حضار دارد، از ضرب مکالمۀ روزمره و لحن صمیمانۀ محاوره‌ای بهره‌مند است و شیرینی خاصی از بازی با الفاظ و عبارات آشنا در آن وجود دارد. دربارۀ انواع مسائل زندگی روزمره می‌نویسد و رأفت و جدیت اخلاقی خود را با طنز تلخ و ملامت‌بار بیان می‌کند. از دیگر آثار اوست: قصۀ توأم با شعر یک روز از زندگی فرینک[۱۳] و تابستان با مونیکا[۱۴] (۱۹۶۷)، دفترهای شعر گیگ (۱۹۷۳) و اتاق شیشه‌ای[۱۵] (۱۹۷۶)، رمان‌هایی مانند گریز از جاذبه[۱۶] (۱۹۹۲) و کتاب فکاهی کودکانۀ کوه سحرآمیز[۱۷] (۱۹۹۵). نشر چشمه مجموعه‌ای از اشعار وی را با عنوان مرگ شاعر در حرکت آهسته با ترجمه‌ی علیرضا بنی‌جانی و بهرام معصومی منتشر کرده است.