بوذری طالقانی، ابراهیم (طالقان ۱۲۷۵ـ تهران ۱۳۶۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:ابراهیم بوذری طالقانی.jpg|بندانگشتی|ابراهیم بوذری طالقانی]] | |||
بوذری طالقانی، ابراهیم (طالقان ۱۲۷۵ـ تهران ۱۳۶۵ش)<br> | بوذری طالقانی، ابراهیم (طالقان ۱۲۷۵ـ تهران ۱۳۶۵ش)<br> | ||
<p>خواننده، ردیف‌دان، خطاط، ادیب و تعزیه‌شناس ایرانی. تحصیلات قدیمه را نزد استادان وقت، شیخ مسیح ایوانکی، [[کاشانی، سید ابوالقاسم (تهران ۱۲۶۴ـ۱۳۴۰ش)|سید ابوالقاسم کاشانی]]، و [[عمادالکتاب قزوینی|عمادالکتاب]] گذراند و در جوانی به خدمت اداری مشغول شد. در این مدت در دانشکده‌های گوناگون و نیز دایرۀ امور لوایح مجلس شورا استاد خط بود و خط او در کتاب‌ها و کتیبه‌های بسیاری به‌یادگار مانده است. در آغاز فعالیت از درس‌های [[اقبال آذر، ابوالحسن (قزوین ۱۲۴۷ـ تبریز ۱۳۵۰ش)|ابوالحسن اقبال آذر]] و [[طاهرزاده، حسین (اصفهان ۱۲۶۱ـ تهران ۱۳۳۴ش)|سید حسین طاهرزاده]]، دو خوانندۀ استاد در موسیقی دستگاهی و شاخص‌های [[مکتب تبریز]] و [[مکتب اصفهان]]، بهره گرفت و یک دورۀ ردیف را نزد [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]] مرور کرد. در ادب و هنر ایرانی تخصص داشت و صلاحیت او در موسیقی ردیف و کارشناسی آثار استادان قدیم را فقط متخصصان موسیقی می‌شناختند. بوذری در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ به‌دعوت وزارت فرهنگ و هنر وقت، مجموعه دانسته‌های خود دربارۀ ردیف و تعزیه‌خوان‌های قدیم را نوشت و با صدای خود روی نوار ضبط کرد که بخشی از این مجموعه با عنوان ''ردیف استاد بوذری'' معروف است. اثر او ''تعزیه در ایران و دو مجلس آن'' است که چاپ جدید آن با مقدمه و تصحیح و افزوده‌هایی به قلم سید علیرضا میرعلی‌نقی منتشر شده است. [[خالقی، روح الله (کرمان ۱۲۸۵ـ سالزبورگ ۱۳۴۳ش)|روح‌الله خالقی]] در سرگذشت موسیقی ایران (جلد یک) او را به‌سبب داشتن اطلاعات بسیار دربارۀ تعزیه‌خوانان قدیم، مرجعی معتبر معرفی کرده است. در خواندن از لحن و سلیقۀ اقبال آذر بهره داشت و خواندن او، اجرای مطالب ردیف با لحن و شیوۀ بیان تعزیه‌خوانی است.</p> | <p>خواننده، ردیف‌دان، خطاط، ادیب و تعزیه‌شناس ایرانی. تحصیلات قدیمه را نزد استادان وقت، شیخ مسیح ایوانکی، [[کاشانی، سید ابوالقاسم (تهران ۱۲۶۴ـ۱۳۴۰ش)|سید ابوالقاسم کاشانی]]، و [[عمادالکتاب قزوینی|عمادالکتاب]] گذراند و در جوانی به خدمت اداری مشغول شد. در این مدت در دانشکده‌های گوناگون و نیز دایرۀ امور لوایح مجلس شورا استاد خط بود و خط او در کتاب‌ها و کتیبه‌های بسیاری به‌یادگار مانده است. در آغاز فعالیت از درس‌های [[اقبال آذر، ابوالحسن (قزوین ۱۲۴۷ـ تبریز ۱۳۵۰ش)|ابوالحسن اقبال آذر]] و [[طاهرزاده، حسین (اصفهان ۱۲۶۱ـ تهران ۱۳۳۴ش)|سید حسین طاهرزاده]]، دو خوانندۀ استاد در موسیقی دستگاهی و شاخص‌های [[مکتب تبریز]] و [[مکتب اصفهان]]، بهره گرفت و یک دورۀ ردیف را نزد [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]] مرور کرد. در ادب و هنر ایرانی تخصص داشت و صلاحیت او در موسیقی ردیف و کارشناسی آثار استادان قدیم را فقط متخصصان موسیقی می‌شناختند. بوذری در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ به‌دعوت وزارت فرهنگ و هنر وقت، مجموعه دانسته‌های خود دربارۀ ردیف و تعزیه‌خوان‌های قدیم را نوشت و با صدای خود روی نوار ضبط کرد که بخشی از این مجموعه با عنوان ''ردیف استاد بوذری'' معروف است. اثر او ''تعزیه در ایران و دو مجلس آن'' است که چاپ جدید آن با مقدمه و تصحیح و افزوده‌هایی به قلم سید علیرضا میرعلی‌نقی منتشر شده است. [[خالقی، روح الله (کرمان ۱۲۸۵ـ سالزبورگ ۱۳۴۳ش)|روح‌الله خالقی]] در سرگذشت موسیقی ایران (جلد یک) او را به‌سبب داشتن اطلاعات بسیار دربارۀ تعزیه‌خوانان قدیم، مرجعی معتبر معرفی کرده است. در خواندن از لحن و سلیقۀ اقبال آذر بهره داشت و خواندن او، اجرای مطالب ردیف با لحن و شیوۀ بیان تعزیه‌خوانی است.</p> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۵
| ابراهیم بوذری طالقانی | |
|---|---|
| زادروز |
طالقان ۱۲۷۵ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۶۵ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده، ردیف‌دان |
| شغل و تخصص های دیگر | خطاط، ادیب و تعزیه‌شناس |
| آثار | تعزیه در ایران و دو مجلس آن |
| گروه مقاله | موسیقی |
بوذری طالقانی، ابراهیم (طالقان ۱۲۷۵ـ تهران ۱۳۶۵ش)
خواننده، ردیف‌دان، خطاط، ادیب و تعزیه‌شناس ایرانی. تحصیلات قدیمه را نزد استادان وقت، شیخ مسیح ایوانکی، سید ابوالقاسم کاشانی، و عمادالکتاب گذراند و در جوانی به خدمت اداری مشغول شد. در این مدت در دانشکده‌های گوناگون و نیز دایرۀ امور لوایح مجلس شورا استاد خط بود و خط او در کتاب‌ها و کتیبه‌های بسیاری به‌یادگار مانده است. در آغاز فعالیت از درس‌های ابوالحسن اقبال آذر و سید حسین طاهرزاده، دو خوانندۀ استاد در موسیقی دستگاهی و شاخص‌های مکتب تبریز و مکتب اصفهان، بهره گرفت و یک دورۀ ردیف را نزد ابوالحسن صبا مرور کرد. در ادب و هنر ایرانی تخصص داشت و صلاحیت او در موسیقی ردیف و کارشناسی آثار استادان قدیم را فقط متخصصان موسیقی می‌شناختند. بوذری در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ به‌دعوت وزارت فرهنگ و هنر وقت، مجموعه دانسته‌های خود دربارۀ ردیف و تعزیه‌خوان‌های قدیم را نوشت و با صدای خود روی نوار ضبط کرد که بخشی از این مجموعه با عنوان ردیف استاد بوذری معروف است. اثر او تعزیه در ایران و دو مجلس آن است که چاپ جدید آن با مقدمه و تصحیح و افزوده‌هایی به قلم سید علیرضا میرعلی‌نقی منتشر شده است. روح‌الله خالقی در سرگذشت موسیقی ایران (جلد یک) او را به‌سبب داشتن اطلاعات بسیار دربارۀ تعزیه‌خوانان قدیم، مرجعی معتبر معرفی کرده است. در خواندن از لحن و سلیقۀ اقبال آذر بهره داشت و خواندن او، اجرای مطالب ردیف با لحن و شیوۀ بیان تعزیه‌خوانی است.