گیتار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Guitar.jpg|بندانگشتی|گیتار]] | |||
[[پرونده:Guitar2.jpg|بندانگشتی|گیتار]] | |||
گیتار (guitar) | گیتار (guitar) | ||
ساز زهی با بدنه‌ای تخت معمولاً با شش یا دوازده سیم که با انگشت یا با مضراب به‌صدا درمی‌آید. تختۀ انگشت‌گذاریِ گیتار معمولاً دستان‌بندی شده است (← [[دستان_(موسیقی)|دستان (موسیقی)]])، هرچند که گیتارهای برقی مُدرن امروزی بدون دستانند. گیتار هاوایی<ref>Hawaii | |||
ساز زهی با بدنه‌ای تخت معمولاً با شش یا دوازده سیم که با انگشت یا با مضراب به‌صدا درمی‌آید. تختۀ انگشت‌گذاریِ گیتار معمولاً دستان‌بندی شده است (← [[دستان_(موسیقی)|دستان (موسیقی)]])، هرچند که گیتارهای برقی مُدرن امروزی | |||
</ref> روی پا گذاشته می‌شود و برای | </ref> روی پا گذاشته می‌شود و برای ایجاد صدای [[گلیساندو]] خاص از یک میلۀ فلزی برای گرفتن سیم‌های آن استفاده می‌کنند. گیتار برقی با بدنۀ توپر در دهۀ ۱۹۵۰ را لِس پُل<ref>Les Paul | ||
</ref> و لئو فِندِر<ref>Leo Fender</ref> شکل دادند. این گیتار | </ref> و [[فندر،لیو (۱۹۰۹ـ۱۹۹۱)|لئو فِندِر]]<ref>Leo Fender</ref> شکل دادند. این گیتار ارتعاشات حاصل از پیک‌آپ‌ها<ref> pickups</ref>ی الکترومغناطیسی نقاط مختلف ساز را به‌منظور تولید طنین‌های مختلف ترکیب و تقویت می‌کند. گیتار در اصل از سازی با منشأ مغربی<ref> Moorish </ref> پدید آمد و در [[قرون وسطا]] در اروپا گسترش یافت و به‌ویژه در [[ایتالیا]]، [[اسپانیا]] و در مستعمره‌های امریکایی اسپانیا رواج یافته است. احیای گیتار در قرن ۲۰ بسیار مدیون [[سگوویا، آندرس (۱۸۹۳ـ۱۹۸۷)|آندرس سگوویا]]<ref>Andrés Segovia </ref>، جولیَن بریم<ref>Julian Bream </ref>، و [[ویلیامز، جان (۱۷۹۶ـ۱۸۳۹)|جان ویلیامز]]<ref>John Williams</ref> بوده است. نقش برجستۀ گیتار در [[پاپ، موسیقی|موسیقی پاپ]] به سنت موسیقی ایالت‌های غرب میانۀ [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] بازمی‌گردد؛ گیتار در دهۀ ۱۹۲۰ نقش جنبی هارمونی در گروه‌های [[جاز، موسیقی|موسیقی جاز]]<ref> jazz</ref> و گروه‌های رقص را ایفا می‌کرد و به‌سرعت برای تقویت الکتریکی به‌کار گرفته شده است. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۹
گیتار (guitar)
ساز زهی با بدنه‌ای تخت معمولاً با شش یا دوازده سیم که با انگشت یا با مضراب به‌صدا درمی‌آید. تختۀ انگشت‌گذاریِ گیتار معمولاً دستان‌بندی شده است (← دستان (موسیقی))، هرچند که گیتارهای برقی مُدرن امروزی بدون دستانند. گیتار هاوایی[۱] روی پا گذاشته می‌شود و برای ایجاد صدای گلیساندو خاص از یک میلۀ فلزی برای گرفتن سیم‌های آن استفاده می‌کنند. گیتار برقی با بدنۀ توپر در دهۀ ۱۹۵۰ را لِس پُل[۲] و لئو فِندِر[۳] شکل دادند. این گیتار ارتعاشات حاصل از پیک‌آپ‌ها[۴]ی الکترومغناطیسی نقاط مختلف ساز را به‌منظور تولید طنین‌های مختلف ترکیب و تقویت می‌کند. گیتار در اصل از سازی با منشأ مغربی[۵] پدید آمد و در قرون وسطا در اروپا گسترش یافت و به‌ویژه در ایتالیا، اسپانیا و در مستعمره‌های امریکایی اسپانیا رواج یافته است. احیای گیتار در قرن ۲۰ بسیار مدیون آندرس سگوویا[۶]، جولیَن بریم[۷]، و جان ویلیامز[۸] بوده است. نقش برجستۀ گیتار در موسیقی پاپ به سنت موسیقی ایالت‌های غرب میانۀ امریکا بازمی‌گردد؛ گیتار در دهۀ ۱۹۲۰ نقش جنبی هارمونی در گروه‌های موسیقی جاز[۹] و گروه‌های رقص را ایفا می‌کرد و به‌سرعت برای تقویت الکتریکی به‌کار گرفته شده است.