تالار وحدت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:14037900- 2.jpg|جایگزین=نمایی از ساختمان|بندانگشتی|نمایی از ساختمان]] | [[پرونده:14037900- 2.jpg|جایگزین=نمایی از ساختمان|بندانگشتی|نمایی از ساختمان]] | ||
[[پرونده:14037900- 5.jpg|بندانگشتی|نمایی از سالن اصلی تالار وحدت]] | |||
تالار وحدت (Vahdat Hall) | تالار وحدت (Vahdat Hall) | ||
(یا: تالار رودکی) مجموعۀ چندمنظوره برای اجرای موسیقی، تئاتر و سایر هنرهای نمایشی در تهران، متشکل از دو تالار اجرا به نام‌های تالار وحدت و تالار رودکی، و بناهای مربوطه. این مجموعه را وزارت فرهنگ و هنر بین سال‌های 1336 - ۱۳۴۶ش در تهران، [[حافظ، خیابان|خیابان حافظ]]، خیابان محمدحسین شهریار (دکتر ارفع سابق) به قصد اجرای [[ارکستر سمفونیک تهران|ارکستر سمفونیک]]، [[باله (رقص)|باله]] و [[اپرا]] در زمینی با مساحت ۱۵,۷۰۰متر مربع بنا کرد که بیش از 940نفر گنجایش دارد: تالار بزرگ (تالار وحدت) با ظرفیت 740نفر شاملِ همکف (500نفر) و 3 بالکن در 3 طبقه (240نفر)؛ و یک تالار کوچک (تالار رودکی) با تالار و یک بالکن با ظرفیت کل نشیمن 200نفر. در آن زمان به‌سبب تازگی هنر باله و اپرا در ایران، بسیاری از دست‌اندرکاران حرفه‌ای این کار را از خارج از کشور فراخواندند، ازجمله تئو لاو، طراح آلمانی و متخصص باله و اپرا، که در نیمۀ دهۀ ۱۳۵۰ش طراحی همۀ برنامه‌های تالار مذکور را برعهده داشت. طراح معمار و سازندۀ این بنا اوژن آفتاندلیانس<ref>Eugene Aftandilian</ref> طراح و معمار تالار فرهنگ بوده است. | (یا: تالار رودکی) مجموعۀ چندمنظوره برای اجرای موسیقی، تئاتر و سایر هنرهای نمایشی در تهران، متشکل از دو تالار اجرا به نام‌های تالار وحدت و تالار رودکی، و بناهای مربوطه. این مجموعه را وزارت فرهنگ و هنر بین سال‌های 1336 - ۱۳۴۶ش در تهران، [[حافظ، خیابان|خیابان حافظ]]، خیابان محمدحسین شهریار (دکتر ارفع سابق) به قصد اجرای [[ارکستر سمفونیک تهران|ارکستر سمفونیک]]، [[باله (رقص)|باله]] و [[اپرا]] در زمینی با مساحت ۱۵,۷۰۰متر مربع بنا کرد که بیش از 940نفر گنجایش دارد: تالار بزرگ (تالار وحدت) با ظرفیت 740نفر شاملِ همکف (500نفر) و 3 بالکن در 3 طبقه (240نفر)؛ و یک تالار کوچک (تالار رودکی) با تالار و یک بالکن با ظرفیت کل نشیمن 200نفر. در آن زمان به‌سبب تازگی هنر باله و اپرا در ایران، بسیاری از دست‌اندرکاران حرفه‌ای این کار را از خارج از کشور فراخواندند، ازجمله تئو لاو، طراح آلمانی و متخصص باله و اپرا، که در نیمۀ دهۀ ۱۳۵۰ش طراحی همۀ برنامه‌های تالار مذکور را برعهده داشت. طراح معمار و سازندۀ این بنا اوژن آفتاندلیانس<ref>Eugene Aftandilian</ref> طراح و معمار تالار فرهنگ بوده است. آفتاندلیانس بالکن‌های سه‌گانۀ تالار اصلی را به صورت نعل‌اسبی طراحی کرده است. | ||
این تالار در ابتدا [[تالار رودکی]] نام داشت و از ۱۳۵۹ش نام سالن اصلی آن به «تالار وحدت» و سالن کوچک‌تر به «تالار رودکی» تغییر یافت. گروه‌های باله، اپرا، ارکستر سمفونیک، کر، سازهای ملی، رقص‌های محلی و تئاتر در این تالار برنامه اجرا کرده‌اند و از دهۀ ۱۳۸۰ش به‌صورت مؤسسه‌ای مستقل از [[وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی]] (تحت نامِ بنیاد فرهنگی-هنری رودکی) به فعالیت خود ادامه داده است. | این تالار در ابتدا [[تالار رودکی]] نام داشت و از ۱۳۵۹ش نام سالن اصلی آن به «تالار وحدت» و سالن کوچک‌تر به «تالار رودکی» تغییر یافت. گروه‌های باله، اپرا، ارکستر سمفونیک، کر، سازهای ملی، رقص‌های محلی و تئاتر در این تالار برنامه اجرا کرده‌اند و از دهۀ ۱۳۸۰ش به‌صورت مؤسسه‌ای مستقل از [[وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی]] (تحت نامِ بنیاد فرهنگی-هنری رودکی) به فعالیت خود ادامه داده است. | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۹: | ||
ازجمله نمایش‌هایی که در این تالار اجرا شده، عبارتند از: ''[[شازده کوچولو]]'' اثر آنتوان دو سنت اگزوپری، ''آژاکس'' نوشتۀ [[سوفوکلس|سوفوکل]]، ''مرده‌های بی کفن‌ودفن'' اثر [[سارتر، ژان پل (۱۹۰۵ـ۱۹۸۰)|ژان پل سارتر]]، ''[[خانه برناردا آلبا|خانۀ برنارد آلبا]]'' نوشتۀ [[لورکا، فدریکو گارسیا (۱۸۹۸ـ۱۹۳۶)|فدریکو گارسیا لورکا]]، ''شبیه‌سازی دیر مکافات'' از جابر عناصری، ''[[باغ آلبالو]]'' نوشتۀ [[چخوف، آنتون (۱۸۶۰ـ۱۹۰۴)|آنتون چخوف]]، ''من به باغ عرفان'' از [[صابری، پری (تهران ۱۳۱۰ - ۲۰ شهریور ۱۴۰۳ش)|پری صابری]]، ''[[تاجر ونیزی]]'' اثر [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|ویلیام شکسپیر]]، ''[[خسیس]]'' نوشتۀ [[مولیر]]، ''امپراتور جونز'' اثر [[اونیل، یوجین (۱۸۸۸ـ۱۹۵۳)|یوجین اونیل]]، ''جانشین'' از [[ساعدی، غلامحسین (تبریز ۱۳۱۴ـ پاریس ۱۳۶۴ ش)|غلامحسین ساعدی]]، ''خاطرۀ دوشنبه'' اثر [[میلر، آرتور (۱۹۱۵ـ۲۰۰۵)|آرتور میلر]]، و ''خودکشی'' نوشتۀ [[چخوف، آنتون (۱۸۶۰ـ۱۹۰۴)|آنتون چخوف]]. | ازجمله نمایش‌هایی که در این تالار اجرا شده، عبارتند از: ''[[شازده کوچولو]]'' اثر آنتوان دو سنت اگزوپری، ''آژاکس'' نوشتۀ [[سوفوکلس|سوفوکل]]، ''مرده‌های بی کفن‌ودفن'' اثر [[سارتر، ژان پل (۱۹۰۵ـ۱۹۸۰)|ژان پل سارتر]]، ''[[خانه برناردا آلبا|خانۀ برنارد آلبا]]'' نوشتۀ [[لورکا، فدریکو گارسیا (۱۸۹۸ـ۱۹۳۶)|فدریکو گارسیا لورکا]]، ''شبیه‌سازی دیر مکافات'' از جابر عناصری، ''[[باغ آلبالو]]'' نوشتۀ [[چخوف، آنتون (۱۸۶۰ـ۱۹۰۴)|آنتون چخوف]]، ''من به باغ عرفان'' از [[صابری، پری (تهران ۱۳۱۰ - ۲۰ شهریور ۱۴۰۳ش)|پری صابری]]، ''[[تاجر ونیزی]]'' اثر [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|ویلیام شکسپیر]]، ''[[خسیس]]'' نوشتۀ [[مولیر]]، ''امپراتور جونز'' اثر [[اونیل، یوجین (۱۸۸۸ـ۱۹۵۳)|یوجین اونیل]]، ''جانشین'' از [[ساعدی، غلامحسین (تبریز ۱۳۱۴ـ پاریس ۱۳۶۴ ش)|غلامحسین ساعدی]]، ''خاطرۀ دوشنبه'' اثر [[میلر، آرتور (۱۹۱۵ـ۲۰۰۵)|آرتور میلر]]، و ''خودکشی'' نوشتۀ [[چخوف، آنتون (۱۸۶۰ـ۱۹۰۴)|آنتون چخوف]]. | ||
----<br /><!--14037900--> | ----<br /><!--14037900--> | ||
[[Category:تئاتر]] | [[Category:تئاتر]] | ||
[[Category:ایران – آثار، رویدادها، اماکن | [[Category:ایران – آثار، رویدادها، اماکن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۷
| تالار وحدت | |
|---|---|
| نام فارسی | تالار وحدت |
| کشور | ایران |
| استان | تهران |
| نام لاتین | Vahdat Hall |
| نام‌های دیگر | تالار رودکی |
| موقعیت | تهران، خیابان حافظ، خیابان محمدحسین شهریار (دکتر ارفع سابق) |
| کاربری | تالار تئاتر و موسیقی |
| مشخصات معماری | مجموعۀ چندمنظوره متشکل از دو تالار اجرا و بناهای مربوطه با زیربنایِ ۱۵,۷۰۰مترمربعی |
| زمان ساخت | 1336 - ۱۳۴۶ش |
| سازنده | اوژن آفتاندلیانس |
تالار وحدت (Vahdat Hall)
(یا: تالار رودکی) مجموعۀ چندمنظوره برای اجرای موسیقی، تئاتر و سایر هنرهای نمایشی در تهران، متشکل از دو تالار اجرا به نام‌های تالار وحدت و تالار رودکی، و بناهای مربوطه. این مجموعه را وزارت فرهنگ و هنر بین سال‌های 1336 - ۱۳۴۶ش در تهران، خیابان حافظ، خیابان محمدحسین شهریار (دکتر ارفع سابق) به قصد اجرای ارکستر سمفونیک، باله و اپرا در زمینی با مساحت ۱۵,۷۰۰متر مربع بنا کرد که بیش از 940نفر گنجایش دارد: تالار بزرگ (تالار وحدت) با ظرفیت 740نفر شاملِ همکف (500نفر) و 3 بالکن در 3 طبقه (240نفر)؛ و یک تالار کوچک (تالار رودکی) با تالار و یک بالکن با ظرفیت کل نشیمن 200نفر. در آن زمان به‌سبب تازگی هنر باله و اپرا در ایران، بسیاری از دست‌اندرکاران حرفه‌ای این کار را از خارج از کشور فراخواندند، ازجمله تئو لاو، طراح آلمانی و متخصص باله و اپرا، که در نیمۀ دهۀ ۱۳۵۰ش طراحی همۀ برنامه‌های تالار مذکور را برعهده داشت. طراح معمار و سازندۀ این بنا اوژن آفتاندلیانس[۱] طراح و معمار تالار فرهنگ بوده است. آفتاندلیانس بالکن‌های سه‌گانۀ تالار اصلی را به صورت نعل‌اسبی طراحی کرده است.
این تالار در ابتدا تالار رودکی نام داشت و از ۱۳۵۹ش نام سالن اصلی آن به «تالار وحدت» و سالن کوچک‌تر به «تالار رودکی» تغییر یافت. گروه‌های باله، اپرا، ارکستر سمفونیک، کر، سازهای ملی، رقص‌های محلی و تئاتر در این تالار برنامه اجرا کرده‌اند و از دهۀ ۱۳۸۰ش به‌صورت مؤسسه‌ای مستقل از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (تحت نامِ بنیاد فرهنگی-هنری رودکی) به فعالیت خود ادامه داده است.
طی چهار دهه پس از انقلاب اسلامی تا پیش از گشایش تالارهای چندمنظورۀ برج میلاد، تمام اجراهای اصلی ارکستر سمفونیک تهران (در زمان فعالیت این ارکستر)، ارکستر سازهای ملی، کنسرت‌های فاخر و مهم موسیقی سنتی ایران، تئاترهای آیینی و غیرآیینی مهم و همچنین برخی رویدادهای مربوط به موسیقی و هنرهای نمایشی (چون افتتاحیه یا اختتامیۀ جشنواره‌ها) در سالن اصلی تالار وحدت برگزار شده است.
ازجمله نمایش‌هایی که در این تالار اجرا شده، عبارتند از: شازده کوچولو اثر آنتوان دو سنت اگزوپری، آژاکس نوشتۀ سوفوکل، مرده‌های بی کفن‌ودفن اثر ژان پل سارتر، خانۀ برنارد آلبا نوشتۀ فدریکو گارسیا لورکا، شبیه‌سازی دیر مکافات از جابر عناصری، باغ آلبالو نوشتۀ آنتون چخوف، من به باغ عرفان از پری صابری، تاجر ونیزی اثر ویلیام شکسپیر، خسیس نوشتۀ مولیر، امپراتور جونز اثر یوجین اونیل، جانشین از غلامحسین ساعدی، خاطرۀ دوشنبه اثر آرتور میلر، و خودکشی نوشتۀ آنتون چخوف.
- ↑ Eugene Aftandilian