هوشنگ پیمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: واگردانی دستی ویرایشگر دیداری |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = شهر جنگ‌زده ( | |آثار = شهر جنگ‌زده (1341ش)، رخت‌شور (1341ش)، منظره‌ی لاهیجان (1349ش) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله = نگارگری و مجسمه‌سازی | |گروه مقاله = نگارگری و مجسمه‌سازی | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[پرونده:2042149600 2.jpg|جایگزین=تابلو با عنوان کارگران کیهان می‌خوانند|بندانگشتی|تابلو با عنوان کارگران کیهان می‌خوانند]] | [[پرونده:2042149600 2.jpg|جایگزین=تابلو با عنوان کارگران کیهان می‌خوانند|بندانگشتی|تابلو با عنوان کارگران کیهان می‌خوانند]] | ||
هوشنگ پیمانی (تهران 1314ش- ) | هوشنگ پیمانی (تهران 1314ش- ) | ||
نقاش ایرانی. پس از گذراندن دوره‌ی دبیرستان و نیمه‌تمام گذاشتن رشته‌های پزشکی و حقوق در دانشگاه، با راهنمایی [[محمود_اولیا|محمود اولیاء]] که معلم نقاشی‌اش در دبیرستان بود به مدرسه‌ی کمال‌الملک (مدرسه‌ی صنایع مستظرفه) راه یافت. پیمانی بعد از آموختن مهارت‌های نقاشی در آن مدرسه، آتلیه‌ای در خیابان شاه‌آباد (جمهوری کنونی) تاسیس کرد و به آموزش هنرجو پرداخت. او در سال 1337ش آتلیه را به میدان کاخ (فلسطین) منتقل کرد و چندی بعد در سال 1342 به جرم سیاسی، مدت پنج سال به زندان افتاد. در همین دوره پرتره‌ای از اصغر کورنگی (رئیس وقت زندان قصر) کشید. پس از آزادی از زندان دوباره در خیابان شاه رضا (انقلاب کنونی) آتلیه‌ای دایر کرد و تا قبل از ترک ایران در آن‌جا به تعلیم نقاشی پرداخت.</span></p> <p style="text-align: justify;">اگرچه پیمانی در ابتدا اسلوب کلاسیک [[محمد_کمال_الملک_(تهران_۱۲۲۷ـ۱۳۱۹ش)|کمال‌الملک]] و پیروانش را آموزش دید، اما خیلی زود از آن جریان فاصله گرفت. او ضمن برخورداری از نظام و اصول پیش‌آموخته و حفظ اصالت، در سبک کلاسیک‌گرایی نماند و به سمت مکاتبی چون [[رئالیسم (هنر و ادبیات)|رئالیسم]]، [[رمانتیسم_(هنر_و_ادبیات)|رمانتیسم]] و نوعی [[اکسپرسیونیسم_(هنر)|اکسپرسیونیسم]] گرایش پیدا کرد. رمانتیسم پیمانی به سبک و سیاق ویلیام ترنر<ref>Joseph Mallord William Turner</ref> و جان کنستابل<ref>John Constable</ref> (از نقاشان رمانتیک انگلیسی) است. او تاثیر اندکی هم از [[گویا،_فرانسیسکو_(۱۷۴۶ـ_۱۸۲۸)|فرانسیس گویا]] (نقاش اسپانیایی) گرفته. این تاثیرات به خوبی نشان می‌دهد که پیمانی از تاریخ هنر مطلع بوده و با جریان‌ها و مکاتب هنری پیش از مدرنیسم هم آشنایی داشته است. در آثار اخیرتر پیمانی دیگر اثری از رنگِ محوشده و صیقل‌یافته به چشم نمی‌خورد، بلکه به کارگیری ضربه‌های ریتمیک قلم‌مو و رنگ‌های بسیار ضخیم، از ترسیم جزئیات بدن انسان و طبیعت چشم پوشیده است.</p> | نقاش ایرانی. پس از گذراندن دوره‌ی دبیرستان و نیمه‌تمام گذاشتن رشته‌های پزشکی و حقوق در دانشگاه، با راهنمایی [[محمود_اولیا|محمود اولیاء]] که معلم نقاشی‌اش در دبیرستان بود به مدرسه‌ی کمال‌الملک (مدرسه‌ی صنایع مستظرفه) راه یافت. پیمانی بعد از آموختن مهارت‌های نقاشی در آن مدرسه، آتلیه‌ای در خیابان شاه‌آباد (جمهوری کنونی) تاسیس کرد و به آموزش هنرجو پرداخت. او در سال 1337ش آتلیه را به میدان کاخ (فلسطین) منتقل کرد و چندی بعد در سال 1342 به جرم سیاسی، مدت پنج سال به زندان افتاد. در همین دوره پرتره‌ای از اصغر کورنگی (رئیس وقت زندان قصر) کشید. پس از آزادی از زندان دوباره در خیابان شاه رضا (انقلاب کنونی) آتلیه‌ای دایر کرد و تا قبل از ترک ایران در آن‌جا به تعلیم نقاشی پرداخت.</span></p> <p style="text-align: justify;">اگرچه پیمانی در ابتدا اسلوب کلاسیک [[محمد_کمال_الملک_(تهران_۱۲۲۷ـ۱۳۱۹ش)|کمال‌الملک]] و پیروانش را آموزش دید، اما خیلی زود از آن جریان فاصله گرفت. او ضمن برخورداری از نظام و اصول پیش‌آموخته و حفظ اصالت، در سبک کلاسیک‌گرایی نماند و به سمت مکاتبی چون [[رئالیسم (هنر و ادبیات)|رئالیسم]]، [[رمانتیسم_(هنر_و_ادبیات)|رمانتیسم]] و نوعی [[اکسپرسیونیسم_(هنر)|اکسپرسیونیسم]] گرایش پیدا کرد. رمانتیسم پیمانی به سبک و سیاق ویلیام ترنر<ref>Joseph Mallord William Turner</ref> و جان کنستابل<ref>John Constable</ref> (از نقاشان رمانتیک انگلیسی) است. او تاثیر اندکی هم از [[گویا،_فرانسیسکو_(۱۷۴۶ـ_۱۸۲۸)|فرانسیس گویا]] (نقاش اسپانیایی) گرفته. این تاثیرات به خوبی نشان می‌دهد که پیمانی از تاریخ هنر مطلع بوده و با جریان‌ها و مکاتب هنری پیش از مدرنیسم هم آشنایی داشته است. در آثار اخیرتر پیمانی دیگر اثری از رنگِ محوشده و صیقل‌یافته به چشم نمی‌خورد، بلکه به کارگیری ضربه‌های ریتمیک قلم‌مو و رنگ‌های بسیار ضخیم، از ترسیم جزئیات بدن انسان و طبیعت چشم پوشیده است.</p> | ||
'''گزیده‌ای از آثار نقاشی''': | |||
*مکتب کمال‌الملک، شهروز مهاجر- محمدحسن حامدی؛ پیکره: | ''هلو'' (1332ش)، ''زمستان نوشهر'' (1332ش)، ''شاگردان اکابر'' (1334ش)، ''بازدید از آتلیه‌ی استاد'' (1340ش)، ''کتابفروشی'' (1341ش)، ''شهر جنگ‌زده'' (1341ش)، ''رخت‌شور'' (1341ش) و ''منظره‌ی لاهیجان'' (1349ش). | ||
'''آثار مکتوب:''' | |||
از پیمانی همچنین سه کتاب در زمینه‌ی نقاشی و هنر منتشر شده است: ''ارزش و مقایسه‌ی سبک‌ها''، ''شناخت مکاتب هنری ''و ''در رد عقاید کوبیسم''. او اکنون در امریکا کار و زندگی می‌کند. | |||
'''منابع:''' | |||
*مکتب کمال‌الملک، شهروز مهاجر- محمدحسن حامدی؛ پیکره: 1393ش | |||
*[https://kayhan.london/fa/1394/09/19/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%86%DA%AF-%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%8C-%D9%86%D9%82%D8%A7%D8%B4-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF-%D8%AF%D8%B1-%D9%84%D8%B3-%D8%A2%D9%86%D8%AC%D9%84] | *[https://kayhan.london/fa/1394/09/19/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%86%DA%AF-%D9%BE%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%8C-%D9%86%D9%82%D8%A7%D8%B4-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF-%D8%AF%D8%B1-%D9%84%D8%B3-%D8%A2%D9%86%D8%AC%D9%84] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۲۳
| هوشنگ پیمانی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1314ش |
| محل زندگی | ایران- امریکا |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسه‌ی صنایع مستظرفه |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | شهر جنگ‌زده (1341ش)، رخت‌شور (1341ش)، منظره‌ی لاهیجان (1349ش) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه‌سازی |
| جوایز و افتخارات | |
هوشنگ پیمانی (تهران 1314ش- )
نقاش ایرانی. پس از گذراندن دوره‌ی دبیرستان و نیمه‌تمام گذاشتن رشته‌های پزشکی و حقوق در دانشگاه، با راهنمایی محمود اولیاء که معلم نقاشی‌اش در دبیرستان بود به مدرسه‌ی کمال‌الملک (مدرسه‌ی صنایع مستظرفه) راه یافت. پیمانی بعد از آموختن مهارت‌های نقاشی در آن مدرسه، آتلیه‌ای در خیابان شاه‌آباد (جمهوری کنونی) تاسیس کرد و به آموزش هنرجو پرداخت. او در سال 1337ش آتلیه را به میدان کاخ (فلسطین) منتقل کرد و چندی بعد در سال 1342 به جرم سیاسی، مدت پنج سال به زندان افتاد. در همین دوره پرتره‌ای از اصغر کورنگی (رئیس وقت زندان قصر) کشید. پس از آزادی از زندان دوباره در خیابان شاه رضا (انقلاب کنونی) آتلیه‌ای دایر کرد و تا قبل از ترک ایران در آن‌جا به تعلیم نقاشی پرداخت.
اگرچه پیمانی در ابتدا اسلوب کلاسیک کمال‌الملک و پیروانش را آموزش دید، اما خیلی زود از آن جریان فاصله گرفت. او ضمن برخورداری از نظام و اصول پیش‌آموخته و حفظ اصالت، در سبک کلاسیک‌گرایی نماند و به سمت مکاتبی چون رئالیسم، رمانتیسم و نوعی اکسپرسیونیسم گرایش پیدا کرد. رمانتیسم پیمانی به سبک و سیاق ویلیام ترنر[۱] و جان کنستابل[۲] (از نقاشان رمانتیک انگلیسی) است. او تاثیر اندکی هم از فرانسیس گویا (نقاش اسپانیایی) گرفته. این تاثیرات به خوبی نشان می‌دهد که پیمانی از تاریخ هنر مطلع بوده و با جریان‌ها و مکاتب هنری پیش از مدرنیسم هم آشنایی داشته است. در آثار اخیرتر پیمانی دیگر اثری از رنگِ محوشده و صیقل‌یافته به چشم نمی‌خورد، بلکه به کارگیری ضربه‌های ریتمیک قلم‌مو و رنگ‌های بسیار ضخیم، از ترسیم جزئیات بدن انسان و طبیعت چشم پوشیده است.
گزیده‌ای از آثار نقاشی:
هلو (1332ش)، زمستان نوشهر (1332ش)، شاگردان اکابر (1334ش)، بازدید از آتلیه‌ی استاد (1340ش)، کتابفروشی (1341ش)، شهر جنگ‌زده (1341ش)، رخت‌شور (1341ش) و منظره‌ی لاهیجان (1349ش).
آثار مکتوب:
از پیمانی همچنین سه کتاب در زمینه‌ی نقاشی و هنر منتشر شده است: ارزش و مقایسه‌ی سبک‌ها، شناخت مکاتب هنری و در رد عقاید کوبیسم. او اکنون در امریکا کار و زندگی می‌کند.
منابع:
- مکتب کمال‌الملک، شهروز مهاجر- محمدحسن حامدی؛ پیکره: 1393ش
- [۱]