لامارتین، آلفونس ماری لوئی دو: تفاوت میان نسخه‌ها

Alphonse Marie Louis de Lamartine
آلفونس ماری لوئی دو لامارتین; Alphonse Marie Louis de Lamartine
زادروز	ماکون۱۷۹۰م;
درگذشت	۱۸۶۹م
ملیت	فرانسوی
شغل و تخصص اصلی	شاعر
سمت	نماینده مجلس در سال 1833م، وزیر امور خارجه ۱۸۴۸م، افسری گارد سلطنتی لوئی هجدهم ۱۸۱۴م
آثار	تأملات شاعرانه (۱۸۲۰م)، تأملات تازه (۱۸۲۳م)، هماهنگی‌های شاعرانه و مذهبی (۱۸۳۰م)، و تاریخ ژیروندیان (۱۸۴۷م) رمان: رافائل (۱۸۴۹م)، سنگ‌تراش سن پوان (۱۸۵۱م)، و گرازیلا (۱۸۵۲م) زندگی‌نامه‌: بیان رازها (۱۸۴۹م) و بیان رازهای جدید (۱۸۵۱م)
گروه مقاله	ادبیات غرب

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۱۸

لامارتین، آلفونس ماری لوئی دو (۱۷۹۰ـ۱۸۶۹م) (Lamartine, Alphonse Marie Louis de)

شاعر فرانسوی. ازجمله شعرهای رمانتیک اوست: تأملات شاعرانه^[۱] (۱۸۲۰م)، تأملات تازه^[۲] (۱۸۲۳م)، هماهنگی‌های شاعرانه و مذهبی^[۳] (۱۸۳۰م)، و تاریخ ژیروندیان^[۴] (۱۸۴۷م) که به انگیزۀ انقلاب ۱۸۴۸م کمک کرد. نخستین کسی بود که تمایلاتی فردی در شعر خود داشت و پیوندی بی‌واسطه با مخاطبانش ایجاد کرد. خطیبی معروف بود و در ۱۸۳۳م به مجلس نمایندگان راه یافت و در مقام نماینده چندین سال خدمت کرد. از رهبران انقلاب و در حکومت موقت (۱۸۴۸م) وزیر امور خارجه بود. در انتخابات ریاست‌جمهوری از لوئی ناپلئون^[۵] (ناپلئون سوم) شکست خورد. لامارتین در ماکون^[۶] به‌دنیا آمد و بنابه سنت خانوادگی به مقام افسری گارد سلطنتی لوئی هجدهم رسید (۱۸۱۴م). پس از آن وابستۀ سفارت فرانسه در ناپل شد و در زمان تفوق بوربون‌ها^[۷] به منصب‌های سیاسی مهمی رسید. هنگامی‌که در ایتالیا بود تأملات تازۀ شاعرانه، مرگ سقراط^[۸] (۱۸۲۴م)، آخرین نغمۀ سفر زیارتی چایلد هارولد^[۹] (۱۸۲۵م)، و هماهنگی‌های شاعرانه و مذهبی را نوشت. برنامۀ سفری طولانی به شرق سبب نوشتن کتاب منثور سفر به شرق^[۱۰] (۱۸۳۵م) شد. کتاب ژوسلن^[۱۱]، داستان کشیشی روستایی، در ۱۸۳۶م منتشر شد؛ سقوط یک فرشته^[۱۲] در ۱۸۳۸م و حاصل اندیشه‌های شاعرانه^[۱۳] در ۱۸۳۹م به‌چاپ رسید؛ اما در همین دوره بیشتر در مقام خطیب مشهور بود نه شاعر. لامارتین نمایندۀ ماکون بود (۱۸۳۷ـ۱۸۴۸م) و در انقلاب ۱۸۴۸م او را «مرد فرانسه» و مدافع پرچم سه رنگ^[۱۴] علیه سرخ‌ها^[۱۵] می‌دانستند. تمایلش به میانه‌روی در حکومت موقت به کاهش محبوبیتش انجامید و در نامزدی برای ریاست‌جمهوری رأی بسیار کمی به دست آورد؛ از آن پس برای همیشه فعالیت‌های سیاسی را کنار گذاشت. لامارتین در بازنشستگی رمان‌هایی نوشت که عبارت‌اند از رافائل^[۱۶] (۱۸۴۹م)، سنگ‌تراش سن پوان^[۱۷] (۱۸۵۱م)، و گرازیلا^[۱۸] (۱۸۵۲م)، و آثار زندگی‌نامه‌ای بیان رازها^[۱۹] (۱۸۴۹م) و بیان رازهای جدید^[۲۰] (۱۸۵۱م). در دورۀ امپراتوری به فقری عظیم دچار شد و برای امرار معاش آثاری نازل همچون کتاب درس‌های خانوادگی ادبیات^[۲۱] (۱۸۵۶ـ۱۸۶۹‌م) و مجموعۀ اشعار الهام‌ها^[۲۲] (۱۸۵۴م) را منتشر کرد. با آن‌ که در ۱۸۶۸م حکومت مستمری خوبی برای او درنظر گرفت، اما محرومیت‌هایش او را از پا انداخت و نتوانست چندان که باید از آن بهره ببرد.

↑ Méditations poétiques/Poetical Meditations
↑ Nouvelles méditations/New Meditations
↑ Harmonies poétiques et religieuses/Poetical and Religious Harmonies
↑ Histoire des Girondins/History of the Girondins
↑ Louis-Napoleon
↑ Mâcon
↑ Bourbons
↑ La Mort de Socrate
↑ Le Dernier Chant du Pélerinage de Childe-Harold
↑ Voyage en Orient/Recollections of a Pilgrimage to the Holy Land
↑ Jocelyn
↑ La Chute d’un ange/The Fall of an Angel
↑ Recueillements poétiques
↑ tricolore
↑ rouges
↑ Raphaël
↑ Le Tailleur de pierres de Saint-Point/The Stonecutter of Saint-Point
↑ Graziella
↑ Confidences
↑ Nouvelles Confidences
↑ Cours familier de littérature
↑ Les Visions

[1] Méditations poétiques/Poetical Meditations

[2] Nouvelles méditations/New Meditations

[3] Harmonies poétiques et religieuses/Poetical and Religious Harmonies

[4] Histoire des Girondins/History of the Girondins

[5] Louis-Napoleon

[6] Mâcon

[7] Bourbons

[8] La Mort de Socrate

[9] Le Dernier Chant du Pélerinage de Childe-Harold

[10] Voyage en Orient/Recollections of a Pilgrimage to the Holy Land

[11] Jocelyn

[12] La Chute d’un ange/The Fall of an Angel

[13] Recueillements poétiques

[14] tricolore

[15] rouges

[16] Raphaël

[17] Le Tailleur de pierres de Saint-Point/The Stonecutter of Saint-Point

[18] Graziella

[19] Confidences

[20] Nouvelles Confidences

[21] Cours familier de littérature

[22] Les Visions

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]

[۲۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-لامارتین، آلفونس ماری لوئی دو (۱۷۹۰ـ۱۸۶۹)(Lamartine, Alphonse Marie Louis de)<br/> [[File:37028900.jpg|thumb|لامارتين، آلفونس ماري لوئي دو]]
+{{جعبه زندگینامه|عنوان=آلفونس ماری لوئی دو لامارتین|نام=Alphonse Marie Louis de Lamartine|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ماکون۱۷۹۰م|تاریخ مرگ=۱۸۶۹م|دوره زندگی=|ملیت=فرانسوی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=نماینده مجلس در سال 1833م، وزیر امور خارجه ۱۸۴۸م، افسری گارد سلطنتی لوئی هجدهم ۱۸۱۴م|جوایز و افتخارات=|آثار=تأملات شاعرانه (۱۸۲۰م)، تأملات تازه (۱۸۲۳م)، هماهنگی‌های شاعرانه و مذهبی (۱۸۳۰م)، و تاریخ ژیروندیان (۱۸۴۷م)
+رمان: رافائل (۱۸۴۹م)، سنگ‌تراش سن پوان (۱۸۵۱م)، و گرازیلا (۱۸۵۲م)
+زندگی‌نامه‌: بیان رازها (۱۸۴۹م) و بیان رازهای جدید (۱۸۵۱م)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ادبیات غرب|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
+[[پرونده:37028900-4.jpg|بندانگشتی|آلفونس لامارتین اثر فرانسوا ژرار]]
+لامارتین، آلفونس ماری لوئی دو (۱۷۹۰ـ۱۸۶۹م)
+(Lamartine, Alphonse Marie Louis de)<br />
 شاعر فرانسوی. ازجمله شعرهای رمانتیک اوست: ''تأملات شاعرانه''<ref>''Méditations poétiques/Poetical Meditations''
-</ref> (۱۸۲۰)، ''تأملات تازه''<ref>''Nouvelles méditations/New Meditations''
+</ref> (۱۸۲۰م)، ''تأملات تازه''<ref>''Nouvelles méditations/New Meditations''
-</ref> (۱۸۲۳)، ''هماهنگی‌های شاعرانه و مذهبی''<ref>''Harmonies poétiques et religieuses/Poetical and Religious Harmonies''</ref> (۱۸۳۰)، و ''تاریخ ژیروندیان''<ref>''Histoire des Girondins/History of the Girondins'' </ref> (۱۸۴۷) که به انگیزۀ انقلاب ۱۸۴۸ کمک کرد. نخستین کسی بود که تمایلاتی فردی در شعر خود داشت و پیوندی بی‌واسطه با مخاطبانش ایجاد کرد. خطیبی معروف بود و در ۱۸۳۳ به مجلس نمایندگان راه یافت و در مقام نماینده چندین سال خدمت کرد. از رهبران انقلاب و در حکومت موقت (۱۸۴۸) وزیر امور خارجه بود. در انتخابات ریاست‌جمهوری از لوئی ناپلئون<ref>Louis-Napoleon </ref> (ناپلئون سوم) شکست خورد. لامارتین در ماکون<ref>Mâcon </ref> به‌دنیا آمد و بنابه سنت خانوادگی به مقام افسری گارد سلطنتی لوئی هجدهم رسید (۱۸۱۴). پس از آن وابستۀ سفارت فرانسه در ناپل شد و در زمان تفوق بوربون‌ها<ref>Bourbons</ref> به منصب‌های سیاسی مهمی رسید. هنگامی‌که در ایتالیا بود ''تأملات تازۀ شاعرانه''، ''مرگ سقراط''<ref>''La Mort de Socrate'' </ref> (۱۸۲۴)، ''آخرین نغمۀ سفر زیارتی چایلد هارولد''<ref>''Le Dernier Chant du Pélerinage de Childe-Harold'' </ref> (۱۸۲۵)، و ''هماهنگی‌های شاعرانه و مذهبی'' را نوشت. برنامۀ سفری طولانی به شرق سبب نوشتن کتاب منثور ''سفر به شرق''<ref>''Voyage en Orient/Recollections of a Pilgrimage to the Holy Land'' </ref> (۱۸۳۵) شد. کتاب ''ژوسلن''<ref>''Jocelyn'' </ref>، داستان کشیشی روستایی، در ۱۸۳۶ منتشر شد؛ ''سقوط یک فرشته''<ref>''La Chute d’un ange/The Fall of an Angel'' </ref> در ۱۸۳۸ و ''حاصل اندیشه‌های شاعرانه''<ref>''Recueillements poétiques''</ref> در ۱۸۳۹ به‌چاپ رسید؛ اما در همین دوره بیشتر در مقام خطیب مشهور بود نه شاعر. لامارتین نمایندۀ ماکون بود (۱۸۳۷ـ۱۸۴۸) و در انقلاب ۱۸۴۸ او را «مرد فرانسه» و مدافع پرچم ''سه رنگ''<ref>''tricolore'' </ref> علیه ''سرخ‌ها''<ref>''rouges'' </ref> می‌دانستند. تمایلش به میانه‌روی در حکومت موقت به کاهش محبوبیتش انجامید و در نامزدی برای ریاست‌جمهوری رأی بسیار کمی به دست آورد؛ از آن پس برای همیشه فعالیت‌های سیاسی را کنار گذاشت. لامارتین در بازنشستگی رمان‌هایی نوشت که عبارت‌اند از ''رافائل''<ref>''Raphaël'' </ref> (۱۸۴۹)، ''سنگ‌تراش سن پوان''<ref>''Le Tailleur de pierres de Saint-Point/The Stonecutter of Saint-Point'' </ref> (۱۸۵۱)، و ''گرازیلا''<ref>''Graziella'' </ref> (۱۸۵۲)، و آثار زندگی‌نامه‌ای ''بیان رازها''<ref>''Confidences'' </ref> (۱۸۴۹) و ''بیان رازهای جدید''<ref>''Nouvelles Confidences'' </ref> (۱۸۵۱). در دورۀ امپراتوری به فقری عظیم دچار شد و برای امرار معاش آثاری نازل همچون کتاب ''درس‌های خانوادگی ادبیات''<ref>''Cours familier de littérature'' </ref> (۱۸۵۶ـ۱۸۶۹‌) و مجموعۀ اشعار''الهام‌ها''<ref>''Les Visions''</ref> (۱۸۵۴) را منتشر کرد. با آن‌ که در ۱۸۶۸ حکومت مستمری خوبی برای او درنظر گرفت، اما محرومیت‌هایش او را از پا انداخت و نتوانست چندان که باید از آن بهره ببرد.
+</ref> (۱۸۲۳م)، ''هماهنگی‌های شاعرانه و مذهبی''<ref>''Harmonies poétiques et religieuses/Poetical and Religious Harmonies''</ref> (۱۸۳۰م)، و ''تاریخ ژیروندیان''<ref>''Histoire des Girondins/History of the Girondins'' </ref> (۱۸۴۷م) که به انگیزۀ انقلاب ۱۸۴۸م کمک کرد. نخستین کسی بود که تمایلاتی فردی در شعر خود داشت و پیوندی بی‌واسطه با مخاطبانش ایجاد کرد. خطیبی معروف بود و در ۱۸۳۳م به مجلس نمایندگان راه یافت و در مقام نماینده چندین سال خدمت کرد. از رهبران انقلاب و در حکومت موقت (۱۸۴۸م) وزیر امور خارجه بود. در انتخابات ریاست‌جمهوری از [[لوئی ناپلئون]]<ref>Louis-Napoleon </ref> (ناپلئون سوم) شکست خورد. لامارتین در [[ماکون]]<ref>Mâcon </ref> به‌دنیا آمد و بنابه سنت خانوادگی به مقام افسری گارد سلطنتی لوئی هجدهم رسید (۱۸۱۴م). پس از آن وابستۀ سفارت فرانسه در [[ناپل]] شد و در زمان تفوق بوربون‌ها<ref>Bourbons</ref> به منصب‌های سیاسی مهمی رسید. هنگامی‌که در [[ایتالیا]] بود ''تأملات تازۀ شاعرانه''، ''مرگ سقراط''<ref>''La Mort de Socrate'' </ref> (۱۸۲۴م)، ''آخرین نغمۀ سفر زیارتی چایلد هارولد''<ref>''Le Dernier Chant du Pélerinage de Childe-Harold'' </ref> (۱۸۲۵م)، و ''هماهنگی‌های شاعرانه و مذهبی'' را نوشت. برنامۀ سفری طولانی به شرق سبب نوشتن کتاب منثور ''سفر به شرق''<ref>''Voyage en Orient/Recollections of a Pilgrimage to the Holy Land'' </ref> (۱۸۳۵م) شد. کتاب ''ژوسلن''<ref>''Jocelyn'' </ref>، داستان کشیشی روستایی، در ۱۸۳۶م منتشر شد؛ ''سقوط یک فرشته''<ref>''La Chute d’un ange/The Fall of an Angel'' </ref> در ۱۸۳۸م و ''حاصل اندیشه‌های شاعرانه''<ref>''Recueillements poétiques''</ref> در ۱۸۳۹م به‌چاپ رسید؛ اما در همین دوره بیشتر در مقام خطیب مشهور بود نه شاعر. لامارتین نمایندۀ ماکون بود (۱۸۳۷ـ۱۸۴۸م) و در انقلاب ۱۸۴۸م او را «مرد فرانسه» و مدافع پرچم ''سه رنگ''<ref>''tricolore'' </ref> علیه ''سرخ‌ها''<ref>''rouges'' </ref> می‌دانستند. تمایلش به میانه‌روی در حکومت موقت به کاهش محبوبیتش انجامید و در نامزدی برای ریاست‌جمهوری رأی بسیار کمی به دست آورد؛ از آن پس برای همیشه فعالیت‌های سیاسی را کنار گذاشت. لامارتین در بازنشستگی رمان‌هایی نوشت که عبارت‌اند از ''رافائل''<ref>''Raphaël'' </ref> (۱۸۴۹م)، ''سنگ‌تراش سن پوان''<ref>''Le Tailleur de pierres de Saint-Point/The Stonecutter of Saint-Point'' </ref> (۱۸۵۱م)، و ''گرازیلا''<ref>''Graziella'' </ref> (۱۸۵۲م)، و آثار زندگی‌نامه‌ای ''بیان رازها''<ref>''Confidences'' </ref> (۱۸۴۹م) و ''بیان رازهای جدید''<ref>''Nouvelles Confidences'' </ref> (۱۸۵۱م). در دورۀ امپراتوری به فقری عظیم دچار شد و برای امرار معاش آثاری نازل همچون کتاب ''درس‌های خانوادگی ادبیات''<ref>''Cours familier de littérature'' </ref> (۱۸۵۶ـ۱۸۶۹‌م) و مجموعۀ اشعار ''الهام‌ها''<ref>''Les Visions''</ref> (۱۸۵۴م) را منتشر کرد. با آن‌ که در ۱۸۶۸م حکومت مستمری خوبی برای او درنظر گرفت، اما محرومیت‌هایش او را از پا انداخت و نتوانست چندان که باید از آن بهره ببرد.
 &nbsp;