بیاض امیرعطایی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:2042150896.jpg|جایگزین=بیاض امیرعطایی|بندانگشتی|بیاض امیرعطایی (سمت چپ تصویر)]] | [[پرونده:2042150896.jpg|جایگزین=بیاض امیرعطایی|بندانگشتی|بیاض امیرعطایی (سمت چپ تصویر)]] | ||
[[پرونده:بیاض امیر عطایی.jpg|بندانگشتی|311x311پیکسل|بیاض امیر عطایی]] | |||
بیاض امیرعطایی (میانه 1334ش- ) | بیاض امیرعطایی (میانه 1334ش- ) | ||
امیرعطایی در | سازنده‌ی سازهای ایرانی. متخصص ساخت کمانچه و سه‌تار است. در حاج خلیل (یکی از روستاهای شهرستان [[میانه، شهرستان|میانه]]) به دنیا آمد. دوران کودکی را در شهر میانه سپری کرد و در سال 1344 به‌همراه خانواده‌اش به تهران مهاجرت کردند. امیرعطایی پس از پایان تحصیلات ابتدایی، درس و آموزش را رها کرد و به یادگیری و شغل خیاطی مشغول شد. همزمان، با منبت‌کاری نیز سروکار داشت. این آشنایی با چوب، بعدها زمینه‌ی جذب او به هنر سازسازی شد. | ||
امیرعطایی در سال 1350 با [[قنبری مهر، ابراهیم (۱۳۰۷ش)|ابراهیم قنبری‌مهر]] آشنا شد و این صنعت را نزد او یاد گرفت. وی از سال 1355 در مجموعه‌ی هنرهای سنتی تهران به طور رسمی مشغول به کار بوده است. او در سال 1362 پس از بازنشستگی قنبری‌مهر مسئولیت کارگاه سازسازی‌اش را به عهده گرفت. در همان سال با همکاری اساتید دیگری چون ارژنگ ناجی (دکترای فیزیک آگوستیک- نوازنده و سازنده‌ی تار)، [[محمود فرهمند]] و [[محمدرضا لطفی]] کارگاه‌های آموزشی سازهای ایرانی را تحت برنامه‌های کانون سازسازان خانه‌ی موسیقی راه‌اندازی کردند. امیرعطایی در مراکز آموزش عالی در زمینه‌ی تخصص خود تدریس کرده است. او همچنین برای عرضه و نمایش هنر خود در نمایشگاه‌های متعددی شرکت کرده که از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد: نمایشگاه جهانگردی برلین (اسفند 1370)، نمایشگاه صنعت‌گران آسیا و اقیانوسیه (آبان 1372)، نمایشگاه جهانگردی کیش (دی 1378)، نمایشگاه موزه‌ی شرق مسکو (پائیز 1379)، نمایشگاه پیش‌کسوتان فرهنگ و هنر (پاییز 1383)، نمایشگاه «شیراز بهشت ایران» (پاریس- بهمن 1383) و نمایشگاه موزه‌ی سازشناسی رم (1387). | |||
امیرعطایی عضو هیات داوران شورای ارزش‌یابی هنرمندان هنرهای سنتی کشور در رشته‌ی سازسازی و عضو هیات مدیره‌ی کانون سازندگان ساز خانه‌ی موسیقی است. وی استاد راهنمای نظری و علمی چند رساله‌ی دانشجویی برای ساخت انواع سازها بوده و گواهی‌نامه‌ی درجه یک هنری از شورای ارزش‌یابی هنرمندان دریافت کرده است (1378). | امیرعطایی عضو هیات داوران شورای ارزش‌یابی هنرمندان هنرهای سنتی کشور در رشته‌ی سازسازی و عضو هیات مدیره‌ی کانون سازندگان ساز خانه‌ی موسیقی است. وی استاد راهنمای نظری و علمی چند رساله‌ی دانشجویی برای ساخت انواع سازها بوده و گواهی‌نامه‌ی درجه یک هنری از شورای ارزش‌یابی هنرمندان دریافت کرده است (1378). | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۸
| بیاض امیرعطایی | |
|---|---|
| زادروز |
میانه 1334ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | سازنده‌ی ساز |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | گواهی‌نامه‌ی درجه یک هنری از شورای ارزش‌یابی هنرمندان (1378) |
بیاض امیرعطایی (میانه 1334ش- )
سازنده‌ی سازهای ایرانی. متخصص ساخت کمانچه و سه‌تار است. در حاج خلیل (یکی از روستاهای شهرستان میانه) به دنیا آمد. دوران کودکی را در شهر میانه سپری کرد و در سال 1344 به‌همراه خانواده‌اش به تهران مهاجرت کردند. امیرعطایی پس از پایان تحصیلات ابتدایی، درس و آموزش را رها کرد و به یادگیری و شغل خیاطی مشغول شد. همزمان، با منبت‌کاری نیز سروکار داشت. این آشنایی با چوب، بعدها زمینه‌ی جذب او به هنر سازسازی شد.
امیرعطایی در سال 1350 با ابراهیم قنبری‌مهر آشنا شد و این صنعت را نزد او یاد گرفت. وی از سال 1355 در مجموعه‌ی هنرهای سنتی تهران به طور رسمی مشغول به کار بوده است. او در سال 1362 پس از بازنشستگی قنبری‌مهر مسئولیت کارگاه سازسازی‌اش را به عهده گرفت. در همان سال با همکاری اساتید دیگری چون ارژنگ ناجی (دکترای فیزیک آگوستیک- نوازنده و سازنده‌ی تار)، محمود فرهمند و محمدرضا لطفی کارگاه‌های آموزشی سازهای ایرانی را تحت برنامه‌های کانون سازسازان خانه‌ی موسیقی راه‌اندازی کردند. امیرعطایی در مراکز آموزش عالی در زمینه‌ی تخصص خود تدریس کرده است. او همچنین برای عرضه و نمایش هنر خود در نمایشگاه‌های متعددی شرکت کرده که از آن جمله می‌توان به این موارد اشاره کرد: نمایشگاه جهانگردی برلین (اسفند 1370)، نمایشگاه صنعت‌گران آسیا و اقیانوسیه (آبان 1372)، نمایشگاه جهانگردی کیش (دی 1378)، نمایشگاه موزه‌ی شرق مسکو (پائیز 1379)، نمایشگاه پیش‌کسوتان فرهنگ و هنر (پاییز 1383)، نمایشگاه «شیراز بهشت ایران» (پاریس- بهمن 1383) و نمایشگاه موزه‌ی سازشناسی رم (1387).
امیرعطایی عضو هیات داوران شورای ارزش‌یابی هنرمندان هنرهای سنتی کشور در رشته‌ی سازسازی و عضو هیات مدیره‌ی کانون سازندگان ساز خانه‌ی موسیقی است. وی استاد راهنمای نظری و علمی چند رساله‌ی دانشجویی برای ساخت انواع سازها بوده و گواهی‌نامه‌ی درجه یک هنری از شورای ارزش‌یابی هنرمندان دریافت کرده است (1378).