میرزا محمود مستوفی گرگانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
میرزا محمود مستوفی گرگانی (1235 - 1311ق) | میرزا محمود مستوفی گرگانی (1235 - 1311ق) | ||
( | (نیز با نام حاج میرزا شفیع مستوفی و میرزا محمود وزیر، معروف به وزیر) از وزیران دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، پسر دوم حاج میرزا نصرالله گرگانی و برادر بزرگ عبدالله مستوفی. در اوایل دوران جوانی، وارد دستگاه میرزا یوسف آشتیانی و مستوفی‌الممالک شد که بزرگ‌ترین دستگاه آن زمان بود، و به عنوان منشی به خدمت پرداخت. پس از مدتی که تجربه و اطلاعاتش در کارش زیاد و متبحر شد، از طرف مستوفی‌الممالک به حکومت ساوه منصوب و به آن‌جا اعزام شد. پس از مدتی، به تهران بازگشت و به کار قبلی خودش نزد مستوفی‌الممالک پرداخت. در 1288ق، میرزا محمود در سمت مأمور پیشکار دارایی به خراسان فرستاده شد و حدود دو سال آن‌جا بود. در اواخر 1289ق، او با حسام‌السلطنه از خراسان بازگشت. پس از مدتی که بیکار بود، در 1290ق مجدداً نزد مستوفی‌الممالک به خدمت مشغول شد و در 1291ق پیشکار و وزیر حاکم تهران شد و تا 7 سال در آن سمت بود. | ||
در زمانی که وزارت تهران را داشت، با حرمت‌الدوله، دختر حاج فرهاد میرزا معتمد‌الدوله، ازدواج کرد که بیوۀ جلال‌الدین میرزا احتشام‌الدوله بود. چون خرج و مخارجش بیشتر از گذشته شده و کم و کسری آورده بود، از کار برکنار شد. سپس مبلغی فراهم کرد و به شاه پرداخت تا شاه دستور دهد که به او مفاصا حساب بدهند. پس از چند سال بیکاری و خانه‌نشینی، سرانجام در 1300ق و پس از فوت حاج میرزا شفیع شیرازی که مستوفی فارس و از معاندین مستوفی‌الممالک بود، به جای او به سمت استیفای فارس انتخاب شد. پس از او نیز پسرش میرزا محمد علی خان به جایش منصوب شد. میرزا محمود مستوفی مردی زیرک، زرنگ، عیاش و تجمل‌طلب بود. او سه تار را خوب می‌نواخت و منشی و خطاط خوبی هم بود. در کار حساب و کتاب نیز ماهر بود. او چون مدت بسیار زیادی در منصب وزارت بود، به "وزیر" معروف شد. در محلۀ امامزاده یحیی تهران، کوچه‌ای با نام کنونی علیرضا جاویدی است که بیشتر مردم آن کوچه را با نام میرزا محمود وزیر می‌شناسند. | |||
میرزا محمود وزیر در 76 سالگی در تهران درگذشت. | |||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:دوره قاجار]] | [[رده:دوره قاجار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۵
میرزا محمود مستوفی گرگانی (1235 - 1311ق)
(نیز با نام حاج میرزا شفیع مستوفی و میرزا محمود وزیر، معروف به وزیر) از وزیران دورۀ قاجار، پسر دوم حاج میرزا نصرالله گرگانی و برادر بزرگ عبدالله مستوفی. در اوایل دوران جوانی، وارد دستگاه میرزا یوسف آشتیانی و مستوفی‌الممالک شد که بزرگ‌ترین دستگاه آن زمان بود، و به عنوان منشی به خدمت پرداخت. پس از مدتی که تجربه و اطلاعاتش در کارش زیاد و متبحر شد، از طرف مستوفی‌الممالک به حکومت ساوه منصوب و به آن‌جا اعزام شد. پس از مدتی، به تهران بازگشت و به کار قبلی خودش نزد مستوفی‌الممالک پرداخت. در 1288ق، میرزا محمود در سمت مأمور پیشکار دارایی به خراسان فرستاده شد و حدود دو سال آن‌جا بود. در اواخر 1289ق، او با حسام‌السلطنه از خراسان بازگشت. پس از مدتی که بیکار بود، در 1290ق مجدداً نزد مستوفی‌الممالک به خدمت مشغول شد و در 1291ق پیشکار و وزیر حاکم تهران شد و تا 7 سال در آن سمت بود.
در زمانی که وزارت تهران را داشت، با حرمت‌الدوله، دختر حاج فرهاد میرزا معتمد‌الدوله، ازدواج کرد که بیوۀ جلال‌الدین میرزا احتشام‌الدوله بود. چون خرج و مخارجش بیشتر از گذشته شده و کم و کسری آورده بود، از کار برکنار شد. سپس مبلغی فراهم کرد و به شاه پرداخت تا شاه دستور دهد که به او مفاصا حساب بدهند. پس از چند سال بیکاری و خانه‌نشینی، سرانجام در 1300ق و پس از فوت حاج میرزا شفیع شیرازی که مستوفی فارس و از معاندین مستوفی‌الممالک بود، به جای او به سمت استیفای فارس انتخاب شد. پس از او نیز پسرش میرزا محمد علی خان به جایش منصوب شد. میرزا محمود مستوفی مردی زیرک، زرنگ، عیاش و تجمل‌طلب بود. او سه تار را خوب می‌نواخت و منشی و خطاط خوبی هم بود. در کار حساب و کتاب نیز ماهر بود. او چون مدت بسیار زیادی در منصب وزارت بود، به "وزیر" معروف شد. در محلۀ امامزاده یحیی تهران، کوچه‌ای با نام کنونی علیرضا جاویدی است که بیشتر مردم آن کوچه را با نام میرزا محمود وزیر می‌شناسند.
میرزا محمود وزیر در 76 سالگی در تهران درگذشت.