حجاریان، محسن (خرم آباد ۱۳۲5ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|آثار =تیوری موسیقی شناسی قومی و موسیقی جهان (بحثی راجع به سه کلان فرهنگ موسیقی) | |آثار =تیوری موسیقی شناسی قومی و موسیقی جهان (بحثی راجع به سه کلان فرهنگ موسیقی) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله =موسیقی | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت های مهم = | |فعالیت های مهم = | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:حجاریان (1).jpg|بندانگشتی|309x309پیکسل|محسن حجاریان]] | [[پرونده:حجاریان (1).jpg|بندانگشتی|309x309پیکسل|محسن حجاریان]] | ||
[[پرونده:Hajariyan.jpg|بندانگشتی|250x250پیکسل|محسن حجاریان]] | |||
اتنوموزیکولوگ (متخصص در موسیقیشناسی قومی)، منتقد در زمینۀ موسیقی ایران. تحصیلات خود را در ایران، امریکا و فرانسه گذراند و در رشته اتنوموزیکولوژی از دانشگاه مریلند فارغالتحصیل شد و زیرنظر استادان بینالمللی این رشته مانند مانتل هود، فیلیپ اسکایلر، مارشا هرندن، کارولینا رابرتسون، ژوزف پالیجیک درس خواند. خود او نیز اولین مجله «موسیقیشناسی ایرانی» را در امریکا منتشرکرد و پایاننامه دکتری خود را دربارۀ نقش ساختاری غزل در سامانه موسیقی دستگاهی ایرانی نوشت و در بخش عملی، در اصفهان زیر نظر علی ساغری و حسین فریور و در امریکا، از درسهای محمدرضا لطفی استفاده کرد. اولین نوشتههای انتشاریافتۀ وسیع او از اوایل دهه ۱۹۹۰ در امریکا و تهران بوده است و از اولین کسانی است که با تکیه بر دانش آکادمیک موسیقیشناسی و آشنایی با مکتبهای آن در دنیای روز و نیز با داشتن علاقه در زمینۀ نقد، در مقالات خود نمونههایی از نقد معیار و متکی بر اصول علمی را ارائه داده و نیز مباحثی از موسیقیشناسی قومی را در نشریات فارسیزبان مطرح کرده است. از آثارش کتابهای ''تئوری موسیقیشناسی قومی'' و ''موسیقی جهان'' (بحثی راجع به سه کلانفرهنگ موسیقی) در خور ذکرند. | اتنوموزیکولوگ (متخصص در موسیقیشناسی قومی)، منتقد در زمینۀ موسیقی ایران. تحصیلات خود را در ایران، [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] و [[فرانسه]] گذراند و در رشته [[اتنوموزیکولوژی]] از دانشگاه مریلند فارغالتحصیل شد و زیرنظر استادان بینالمللی این رشته مانند مانتل هود، فیلیپ اسکایلر، مارشا هرندن، کارولینا رابرتسون، ژوزف پالیجیک درس خواند. خود او نیز اولین مجله «موسیقیشناسی ایرانی» را در امریکا منتشرکرد و پایاننامه دکتری خود را دربارۀ نقش ساختاری غزل در سامانه موسیقی دستگاهی ایرانی نوشت و در بخش عملی، در [[اصفهان، شهر|اصفهان]] زیر نظر علی ساغری و حسین فریور و در امریکا، از درسهای [[لطفی، محمدرضا (گرگان ۱۳۲۵ـ۱۳۹۳ش)|محمدرضا لطفی]] استفاده کرد. اولین نوشتههای انتشاریافتۀ وسیع او از اوایل دهه ۱۹۹۰ در امریکا و تهران بوده است و از اولین کسانی است که با تکیه بر دانش آکادمیک موسیقیشناسی و آشنایی با مکتبهای آن در دنیای روز و نیز با داشتن علاقه در زمینۀ نقد، در مقالات خود نمونههایی از نقد معیار و متکی بر اصول علمی را ارائه داده و نیز مباحثی از موسیقیشناسی قومی را در نشریات فارسیزبان مطرح کرده است. از آثارش کتابهای ''تئوری موسیقیشناسی قومی'' و ''موسیقی جهان'' (بحثی راجع به سه کلانفرهنگ موسیقی) در خور ذکرند. | ||
<br/> <!--18022800--> | <br/> <!--18022800--> | ||
[[Category:موسیقی]] [[Category:ایران - اشخاص]] [[Category:موسیقی ملل و اقوام]] | [[Category:موسیقی]] [[Category:ایران - اشخاص]] [[Category:موسیقی ملل و اقوام]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۰
حجّاریان، محسن (خرمآباد 1325ش)
محسن حجاریان | |
---|---|
زادروز |
خرم آباد 1325ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | رشته اتنوموزیکولوژی از دانشگاه مریلند |
شغل و تخصص اصلی | اتنوموزیکولوگ (متخصص در موسیقی شناسی قومی) |
شغل و تخصص های دیگر | منتقد در زمینه موسیقی ایران |
آثار | تیوری موسیقی شناسی قومی و موسیقی جهان (بحثی راجع به سه کلان فرهنگ موسیقی) |
گروه مقاله | موسیقی |
جوایز و افتخارات | انتشار اولین مجله «موسیقی شناسی ایرانی» در امریکا |
اتنوموزیکولوگ (متخصص در موسیقیشناسی قومی)، منتقد در زمینۀ موسیقی ایران. تحصیلات خود را در ایران، امریکا و فرانسه گذراند و در رشته اتنوموزیکولوژی از دانشگاه مریلند فارغالتحصیل شد و زیرنظر استادان بینالمللی این رشته مانند مانتل هود، فیلیپ اسکایلر، مارشا هرندن، کارولینا رابرتسون، ژوزف پالیجیک درس خواند. خود او نیز اولین مجله «موسیقیشناسی ایرانی» را در امریکا منتشرکرد و پایاننامه دکتری خود را دربارۀ نقش ساختاری غزل در سامانه موسیقی دستگاهی ایرانی نوشت و در بخش عملی، در اصفهان زیر نظر علی ساغری و حسین فریور و در امریکا، از درسهای محمدرضا لطفی استفاده کرد. اولین نوشتههای انتشاریافتۀ وسیع او از اوایل دهه ۱۹۹۰ در امریکا و تهران بوده است و از اولین کسانی است که با تکیه بر دانش آکادمیک موسیقیشناسی و آشنایی با مکتبهای آن در دنیای روز و نیز با داشتن علاقه در زمینۀ نقد، در مقالات خود نمونههایی از نقد معیار و متکی بر اصول علمی را ارائه داده و نیز مباحثی از موسیقیشناسی قومی را در نشریات فارسیزبان مطرح کرده است. از آثارش کتابهای تئوری موسیقیشناسی قومی و موسیقی جهان (بحثی راجع به سه کلانفرهنگ موسیقی) در خور ذکرند.