دونه سر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Duneh Sar|نام قدیمی=|نام دیگر=شحنهکلا|استان=مازندران|شهرستان=بابل|بخش=گتاب|موقعیت=فاصله 10کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر بابل|جمعیت=1,477نفر (1395ش)|نوع اقلیم=|ارتفاع از سطح دریا=15متر|تولیدات و صنایع مهم=برنج، مرکبات، انجیر، آلوچه، عدس، نخود و صیفیجات|برخی بناهای مهم=باغ عمارت مستوفیالممالک|شهر ها و آبادی های مهم=|دهستان=گتاب شمالی}} | |||
دونهسر (Duneh Sar) | دونهسر (Duneh Sar) | ||
(نام قدیم: شحنهکلا) روستایی در دهستان گتاب شمالی، بخش گتاب شهرستان | (نام قدیم: شحنهکلا) روستایی در دهستان گتاب شمالی، بخش گتاب [[بابل، شهرستان|شهرستان بابل]]، استان [[مازندران]]. در فاصلۀ 10کیلومتری جنوب غربی مرکز [[بابل، شهر|شهر بابل]]، 40کیلومتری غرب جنوبی [[ساری، شهر|شهر ساری]]، 28کیلومتری جنوب [[خزر، دریای|دریای خزر]]، 135کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 15متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی قدیمی و معتبر در جلگههای جنوبی شهر بابل است و از چند راه در شمال به این شهر دسترسی دارد. برخی از روستاهای اطرافش عبارتند از: شیرسوار در شمال، آهنگرکلا و نوشیروانکلا در غرب، [[بنگرکلا]] و کاسمانکلا و درزیکلای آخوندبابا در جنوب، بالاسرست و پایینسرست در جنوب شرق، زیتاکلا در شرق، و تاریکلا در شمال شرق. بیرون اراضی دونهسر، رود متالون در غرب جریان دارد و در 1.5کیلومتری شمال غربی به کلارود میپیوندد. دونهسر با نام شحنهکلا از چندصدسال پیش روستایی معتبر، و از زمان قاجار از روستاهای خاننشین بود. باغ عمارت مستوفیالممالک دونهسر مربوط به دورۀ احمدشاه قاجار در سال 139۶ش به ثبت ملی رسیده است. این آبادی آببندان، دبستان، دو دبیرستان دورۀ اول (دخترانه و پسرانه)، درمانگاه، مجموعۀ ورزشی (شامل چند زمین ورزشی و سالن ورزشی چندمنظوره)، بوستان (پارک)، چند مسجد و حسینیه و سقانفار، زیارتگاهی به نام درویش سیدمحمد، تپهای تاریخی به نام دینکِتی، سدی به نام مِتالون، قنادی، و چند خواروبارفروشی و نانوایی دارد. | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت دونهسر 1,477نفر بوده است. | در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت دونهسر 1,477نفر بوده است. شغل مردم این روستا [[کشاورزی]] و باغداری، و محصولات آنها [[برنج]]، [[مرکبات]]، [[انجیر]]، [[آلوچه]]، [[عدس]]، [[نخود]] و صیفیجات است. مردم دونهسر به زبان [[طبری]] (گویش بابلی) سخن میگویند. | ||
---- | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | |||
[[رده:مازندران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۲۲
| دونه سر | |
|---|---|
| استان | مازندران |
| شهرستان | بابل |
| بخش | گتاب |
| دهستان | گتاب شمالی |
| نام دیگر | شحنهکلا |
| جمعیت | 1,477نفر (1395ش) |
| موقعیت | فاصله 10کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر بابل |
| ارتفاع از سطح دریا | 15متر |
| تولیدات و صنایع مهم | برنج، مرکبات، انجیر، آلوچه، عدس، نخود و صیفیجات |
| برخی بناهای مهم | باغ عمارت مستوفیالممالک |
| نام لاتین | Duneh Sar |
دونهسر (Duneh Sar)
(نام قدیم: شحنهکلا) روستایی در دهستان گتاب شمالی، بخش گتاب شهرستان بابل، استان مازندران. در فاصلۀ 10کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر بابل، 40کیلومتری غرب جنوبی شهر ساری، 28کیلومتری جنوب دریای خزر، 135کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 15متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی قدیمی و معتبر در جلگههای جنوبی شهر بابل است و از چند راه در شمال به این شهر دسترسی دارد. برخی از روستاهای اطرافش عبارتند از: شیرسوار در شمال، آهنگرکلا و نوشیروانکلا در غرب، بنگرکلا و کاسمانکلا و درزیکلای آخوندبابا در جنوب، بالاسرست و پایینسرست در جنوب شرق، زیتاکلا در شرق، و تاریکلا در شمال شرق. بیرون اراضی دونهسر، رود متالون در غرب جریان دارد و در 1.5کیلومتری شمال غربی به کلارود میپیوندد. دونهسر با نام شحنهکلا از چندصدسال پیش روستایی معتبر، و از زمان قاجار از روستاهای خاننشین بود. باغ عمارت مستوفیالممالک دونهسر مربوط به دورۀ احمدشاه قاجار در سال 139۶ش به ثبت ملی رسیده است. این آبادی آببندان، دبستان، دو دبیرستان دورۀ اول (دخترانه و پسرانه)، درمانگاه، مجموعۀ ورزشی (شامل چند زمین ورزشی و سالن ورزشی چندمنظوره)، بوستان (پارک)، چند مسجد و حسینیه و سقانفار، زیارتگاهی به نام درویش سیدمحمد، تپهای تاریخی به نام دینکِتی، سدی به نام مِتالون، قنادی، و چند خواروبارفروشی و نانوایی دارد.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت دونهسر 1,477نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی و باغداری، و محصولات آنها برنج، مرکبات، انجیر، آلوچه، عدس، نخود و صیفیجات است. مردم دونهسر به زبان طبری (گویش بابلی) سخن میگویند.