حسام السلطنه، جهانگیر مراد (تهران ۱۲۶۰ـ ۱۳۴۰ش): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>نوازنده و نواساز ایرانی. نوازندگی ویولن را نزد تقی دانشور (اعلمالسلطان) آموخت و بهطور تجربی با | }}<p>نوازنده و نواساز ایرانی. نوازندگی [[ویولن]] را نزد [[تقی دانشور]] (اعلمالسلطان) آموخت و بهطور تجربی با [[پیانو]]، [[عود (موسیقی)|عود]]، و تار آشنا شد. بیشتر معلومات موسیقی را از طریق معاشرت دائم با موسیقیدانان ممتازی کسب کرد که در محافل اعیان دربار [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] رفتوآمد داشتند. او از اولین کسانی بود که، بعد از [[مشروطیت، انقلاب|انقلاب مشروطیت]]، آهنگهایی مستقل از ردیف، در فرم [[ترانه]] و [[تصنیف]]، ساخت. آثار او را قوامی و [[محمدرضا شجریان (خواننده)|شجریان]] بازخوانی کردهاند. از آن جمله است: ''ای کبوتر''، ''ای شهنشه''، کلام از [[بهار، محمدتقی (مشهد ۱۲۶۵ـ تهران ۱۳۳۰ش)|ملکالشعرای بهار]]؛ ''باد خزان'' که در مجموعۀ ''ردیف آوازی و تصنیفهای قدیمی: روایت استاد [[دوامی، عبدالله (تفرش ۱۲۷۰ـ تهران ۱۳۵۹ش)|عبدالله دوامی]]''، به کوشش [[پایور، فرامرز (تهران ۱۳۱۱ش ـ ۱۳۸۸)|فرامرز پایور]]، چاپ شده است (۱۳۷۷).</p> | ||
<br><!--18049600--> | <br><!--18049600--> | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] |
نسخهٔ ۱۰ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۸
حسامالسلطنه، جهانگیر مراد (تهران ۱۲۶۰ـ ۱۳۴۰ش)
جهانگیر مراد حسام السلطنه | |
---|---|
زادروز |
تهران ۱۲۶۰ش |
درگذشت | ۱۳۴۰ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | نوازنده و نواساز |
آثار | ای کبوتر، ای شهنشه، کلام از ملک الشعرای بهار، باد خزان |
نوازنده و نواساز ایرانی. نوازندگی ویولن را نزد تقی دانشور (اعلمالسلطان) آموخت و بهطور تجربی با پیانو، عود، و تار آشنا شد. بیشتر معلومات موسیقی را از طریق معاشرت دائم با موسیقیدانان ممتازی کسب کرد که در محافل اعیان دربار قاجار رفتوآمد داشتند. او از اولین کسانی بود که، بعد از انقلاب مشروطیت، آهنگهایی مستقل از ردیف، در فرم ترانه و تصنیف، ساخت. آثار او را قوامی و شجریان بازخوانی کردهاند. از آن جمله است: ای کبوتر، ای شهنشه، کلام از ملکالشعرای بهار؛ باد خزان که در مجموعۀ ردیف آوازی و تصنیفهای قدیمی: روایت استاد عبدالله دوامی، به کوشش فرامرز پایور، چاپ شده است (۱۳۷۷).