آلوارت، فون ویلهلم تئودور (۱۸۲۸ـ۱۹۰۹م): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
آلوارت، فون ویلهِلم تِئودور ( | {{جعبه زندگینامه|عنوان=فون ویلهلم تئودور آلوارت|نام=von Wilhelm Theodor Alhwardt|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۲۸م|تاریخ مرگ=۱۹۰۹م|دوره زندگی=|ملیت=آلمانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=دکتری رشتۀ زبانشناسی - دانشگاههای گرایفسوالد و گوتینگن|شغل و تخصص اصلی=خاورشناس|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=استاد زبانهای شرقی (از ۱۸۶۱م) دانشگاه گرایفسوالد|جوایز و افتخارات=|آثار=فهرست نسخههای خطی عربی کتابخانۀ سلطنتی برلین در ۱۰ جلد (برلین، ۱۸۸۷ـ۱۸۹۹م)؛ چاپ دیوان طهمانالکلابی (لیدن، ۱۸۵۸م)؛ چاپ الفخری فیالآدابالسلطانیه نوشتۀ ابن طِقْطَقی (گوتینگن، ۱۸۶۰م)؛ چاپ دیوان ابوُنواس (گرایفسوالد، ۱۸۶۱م)؛ چاپ فتوحالبلدان بلاذری، با همکاری دخویه، در ۳ جلد (گرایفسوالد، ۱۸۶۳ـ۱۸۶۸م)؛ دربارۀ شعر و شاعری اعراب (گرایفسوالد، ۱۸۵۹م)؛ العقد الثمین فی دواوین الشعراء الجاهلین (گرایفسوالد، ۱۸۶۹م)؛ ترجمۀ دیوان رؤبة بن العجّاج (برلین، ۱۹۰۴م)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
آلوارت، فون ویلهِلم تِئودور (۱۸۲۸ـ۱۹۰۹م)(Alhwardt, von Wilhelm Theodor) | |||
<br /> خاورشناس آلمانی. در دانشگاههای [[گرایفسوالد]]<ref>Greifswald</ref> و [[گوتینگن]]<ref>Göttingen</ref> درس خواند و در رشتۀ زبانشناسی دانشنامۀ دکتری گرفت. در دانشگاه گرایفسوالد، کتابدار و سپس از ۱۸۶۱م استاد زبانهای شرقی شد. در نشر نظم و نثر عربی بسیار کوشید و از بزرگترین آگاهان به شعر جاهلی و اشعار رجزی عرب بود. از آثار اوست: ''فهرست نسخههای خطی عربی''<ref>''Verzeichnis der arabischen Handschriften''</ref> ''کتابخانۀ سلطنتی برلین'' در ۱۰ جلد ([[برلین]]<ref>Berlin</ref>، ۱۸۸۷ـ۱۸۹۹م) که بزرگترین کار او و از دقیقترین فهرستهای نسخههای خطیِ عربی است؛ چاپ ''دیوان طهمانالکلابی'' ([[لیدن]]<ref>Leyden</ref>، ۱۸۵۸م)؛ چاپ ''الفخری فیالآدابالسلطانیه'' نوشتۀ [[ابن طقطقی، صفی الدین ابوجعفرمحمد (۶۶۰ـ۷۰۹ق)|ابن طِقْطَقی]] (گوتینگن، ۱۸۶۰م)؛ چاپ ''دیوان [[ابونواس، حسن بن هانی (اهواز ۱۳۰ـ بغداد ۲۰۰ق)|ابوُنواس]]'' (گرایفسوالد، ۱۸۶۱م)؛ چاپ ''[[فتوح البلدان|فتوحالبلدان]]'' [[بلاذری، احمد بن یحیی ( ـ۲۷۹ق)|بلاذری]]، با همکاری [[دخویه، میخایل یان (۱۸۳۶ـ۱۹۰۹)|دخویه]]، در ۳ جلد (گرایفسوالد، ۱۸۶۳ـ۱۸۶۸م)؛ ''دربارۀ شعر و شاعری اعراب''<ref>''Über Poesie und Poetik der Araber'' /On Poetry and Poetics of the Arabs</ref> (گرایفسوالد، ۱۸۵۹م)؛ ''العقد الثمین فی دواوین الشعراء الجاهلین'' (گرایفسوالد، ۱۸۶۹م)؛ ترجمۀ ''دیوان [[روبه بن عجاج (ح ۶۵ ـ۱۴۵ق)|رؤبة بن العجّاج]]'' (برلین، ۱۹۰۴م) با حفظ وزن.<br /> | |||
[[Category:خاورشناسی]] [[Category:(خاورشناسی)سایر کشورها]] | [[Category:خاورشناسی]] [[Category:(خاورشناسی)سایر کشورها]] |
نسخهٔ ۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۵
فون ویلهلم تئودور آلوارت von Wilhelm Theodor Alhwardt | |
---|---|
زادروز |
۱۸۲۸م |
درگذشت | ۱۹۰۹م |
ملیت | آلمانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دکتری رشتۀ زبانشناسی - دانشگاههای گرایفسوالد و گوتینگن |
شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
آثار | فهرست نسخههای خطی عربی کتابخانۀ سلطنتی برلین در ۱۰ جلد (برلین، ۱۸۸۷ـ۱۸۹۹م)؛ چاپ دیوان طهمانالکلابی (لیدن، ۱۸۵۸م)؛ چاپ الفخری فیالآدابالسلطانیه نوشتۀ ابن طِقْطَقی (گوتینگن، ۱۸۶۰م)؛ چاپ دیوان ابوُنواس (گرایفسوالد، ۱۸۶۱م)؛ چاپ فتوحالبلدان بلاذری، با همکاری دخویه، در ۳ جلد (گرایفسوالد، ۱۸۶۳ـ۱۸۶۸م)؛ دربارۀ شعر و شاعری اعراب (گرایفسوالد، ۱۸۵۹م)؛ العقد الثمین فی دواوین الشعراء الجاهلین (گرایفسوالد، ۱۸۶۹م)؛ ترجمۀ دیوان رؤبة بن العجّاج (برلین، ۱۹۰۴م) |
آلوارت، فون ویلهِلم تِئودور (۱۸۲۸ـ۱۹۰۹م)(Alhwardt, von Wilhelm Theodor)
خاورشناس آلمانی. در دانشگاههای گرایفسوالد[۱] و گوتینگن[۲] درس خواند و در رشتۀ زبانشناسی دانشنامۀ دکتری گرفت. در دانشگاه گرایفسوالد، کتابدار و سپس از ۱۸۶۱م استاد زبانهای شرقی شد. در نشر نظم و نثر عربی بسیار کوشید و از بزرگترین آگاهان به شعر جاهلی و اشعار رجزی عرب بود. از آثار اوست: فهرست نسخههای خطی عربی[۳] کتابخانۀ سلطنتی برلین در ۱۰ جلد (برلین[۴]، ۱۸۸۷ـ۱۸۹۹م) که بزرگترین کار او و از دقیقترین فهرستهای نسخههای خطیِ عربی است؛ چاپ دیوان طهمانالکلابی (لیدن[۵]، ۱۸۵۸م)؛ چاپ الفخری فیالآدابالسلطانیه نوشتۀ ابن طِقْطَقی (گوتینگن، ۱۸۶۰م)؛ چاپ دیوان ابوُنواس (گرایفسوالد، ۱۸۶۱م)؛ چاپ فتوحالبلدان بلاذری، با همکاری دخویه، در ۳ جلد (گرایفسوالد، ۱۸۶۳ـ۱۸۶۸م)؛ دربارۀ شعر و شاعری اعراب[۶] (گرایفسوالد، ۱۸۵۹م)؛ العقد الثمین فی دواوین الشعراء الجاهلین (گرایفسوالد، ۱۸۶۹م)؛ ترجمۀ دیوان رؤبة بن العجّاج (برلین، ۱۹۰۴م) با حفظ وزن.