هانیبال یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۸: خط ۲۸:




آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر و نوازنده‌ی ایرانی- آشوری پیانو. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و راهنمایی، در سال ۱۳۶۵ به [[هنرستان موسیقی ملی]] رفت و به یادگیری ویولن، به عنوان ساز تخصصی‌اش، نزد [[بهروز وحیدی آذر]] پرداخت. از دیگر اساتید دوران هنرستان او می‌توان [[محسن الهامیان]]، بهزاد داداشی و محمد میرزمانی را نام برد. یوسف هم‌زمان با تحصیلات هنرستان، آهنگ‌سازی را هم نزد اساتیدی چون [[مرتضی حنانه]] و شریف لطفی فراگرفته است. در سال ۱۳۷۵ وارد دانشگاه آزاد هنر و معماری تهران شد و در رشته‌ی موسیقی، به یادگیری پیانو و موسیقی نزد اساتیدی چون رافائل میناسکانیان، گاگیک بابائیان، دلبر حکیم اُوا، [[فرهاد فخرالدینی]]، [[کامبیز روشن روان|کامبیز روشن‌روان]] و علی‌اشرف آریان‌پور پرداخت.


از فعالیت‌های او به تدریس موسیقی از سال 1365، تاسیس آکادمی موسیقی بن ایل، اجرای بداهه‌ی موسیقی و نقاشی (با نام دوئت بداهه‌ی بوم و پیانو رنگاهنگ) همراه با علیرضا مجابی (م. آذرفر) در موزه هنرهای معاصر تهران، ساخت چندین آهنگ و اجرای کنسرت‌های متعدد برای جامعه‌ی ارمنی ایرانی (در کلیساهای تهران و تالارهای رودکی و وحدت) و کنسرت-هایی در کشورهایی چون ترکیه و هلند می‌توان اشاره کرد.  
آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر و نوازنده‌ی ایرانی- آشوری [[پیانو]]. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و راهنمایی، در سال ۱۳۶۵ به [[هنرستان موسیقی ملی]] رفت و به یادگیری [[ویولن]]، به عنوان ساز تخصصی‌اش، نزد [[بهروز وحیدی آذر]] پرداخت. از دیگر اساتید دوران هنرستان او می‌توان [[محسن الهامیان]]، بهزاد داداشی و محمد میرزمانی را نام برد. یوسف هم‌زمان با تحصیلات هنرستان، آهنگ‌سازی را هم نزد اساتیدی چون [[مرتضی حنانه]] و شریف لطفی فراگرفته است. در سال ۱۳۷۵ وارد [[دانشگاه آزاد]] هنر و معماری تهران شد و در رشته‌ی موسیقی، به یادگیری پیانو و موسیقی نزد اساتیدی چون [[میناسکانیان، رافایل (تهران ۱۳۳۱ش)|رافائل میناسکانیان]]، گاگیک بابائیان، دلبر حکیم اُوا، [[فرهاد فخرالدینی]]، [[کامبیز روشن روان|کامبیز روشن‌روان]] و علی‌اشرف آریان‌پور پرداخت.  


از فعالیت‌های او به تدریس موسیقی از سال 1365، تأسیس آکادمی موسیقی بن ایل، اجرای بداهه‌ی موسیقی و نقاشی (با نام دوئت بداهه‌ی بوم و پیانو رنگاهنگ) همراه با علیرضا مجابی (م. آذرفر) در موزه هنرهای معاصر تهران، ساخت چندین آهنگ و اجرای کنسرت‌های متعدد برای جامعه‌ی ارمنی ایرانی (در کلیساهای تهران و تالارهای رودکی و وحدت) و کنسرت-هایی در کشورهایی چون [[ترکیه]] و [[هلند]] می‌توان اشاره کرد.


'''برخی از آثار''': بالاتر از اوج؛ به ابر تیره‌ی کیهان؛ مریم؛ سرود شکر گزاری (آهنگ‌سازی بر تم کلیسایی)؛ در این دنیای مغموم و فانی (آهنگ‌سازی بر تم کلیسایی)؛ افسانه‌ی شامیرام و نینوس- (آهنگ‌سازی بر تم قدیمی آشوری)؛ ترانه‌ی بازیگر؛ اگر ماه بودم (آهنگ‌سازی بر روی شعری از فریدون مشیری)؛ آشور بانیپال (ترانه‌ای در وصف پادشاه بزرگ آشور)؛ روندو برای هیچ (قطعه‌ای برای خوانندگان تک‌خوان، گروه کر و ارکستر سازهای زهی).
 
'''برخی از آثار''': بالاتر از اوج؛ به ابر تیره‌ی کیهان؛ مریم؛ سرود شکر گزاری (آهنگ‌سازی بر تم کلیسایی)؛ در این دنیای مغموم و فانی (آهنگ‌سازی بر تم کلیسایی)؛ افسانه‌ی شامیرام و نینوس- (آهنگ‌سازی بر تم قدیمی آشوری)؛ ترانه‌ی بازیگر؛ اگر ماه بودم (آهنگ‌سازی بر روی شعری از [[مشیری، فریدون (تهران ۱۳۰۵ـ همان جا ۱۳۷۹ش)|فریدون مشیری]][[آشور بانی پال|آشور بانیپال]] (ترانه‌ای در وصف پادشاه بزرگ آشور)؛ روندو برای هیچ (قطعه‌ای برای خوانندگان تک‌خوان، گروه کر و ارکستر سازهای زهی).
[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۹

هانیبال یوسف
زادروز مشهد 12 دی 1349ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل هنرستان موسیقی ملی/ دانشگاه آزاد هنر و معماری تهران  
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر و نوازنده‌ی پیانو
سبک کلاسیک
آثار سرود شکرگزاری (آهنگ‌سازی بر تم کلیسایی)؛ در این دنیای مغموم و فانی (آهنگ‌سازی بر تم کلیسایی)؛ افسانه‌ی شامیرام و نینوس- (آهنگ‌سازی بر تم قدیمی آشوری)
گروه مقاله موسیقی
هانیبال یوسف
هانیبال یوسف

هانیبال یوسف (مشهد 12 دی 1349ش- )


آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر و نوازنده‌ی ایرانی- آشوری پیانو. پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و راهنمایی، در سال ۱۳۶۵ به هنرستان موسیقی ملی رفت و به یادگیری ویولن، به عنوان ساز تخصصی‌اش، نزد بهروز وحیدی آذر پرداخت. از دیگر اساتید دوران هنرستان او می‌توان محسن الهامیان، بهزاد داداشی و محمد میرزمانی را نام برد. یوسف هم‌زمان با تحصیلات هنرستان، آهنگ‌سازی را هم نزد اساتیدی چون مرتضی حنانه و شریف لطفی فراگرفته است. در سال ۱۳۷۵ وارد دانشگاه آزاد هنر و معماری تهران شد و در رشته‌ی موسیقی، به یادگیری پیانو و موسیقی نزد اساتیدی چون رافائل میناسکانیان، گاگیک بابائیان، دلبر حکیم اُوا، فرهاد فخرالدینی، کامبیز روشن‌روان و علی‌اشرف آریان‌پور پرداخت.

از فعالیت‌های او به تدریس موسیقی از سال 1365، تأسیس آکادمی موسیقی بن ایل، اجرای بداهه‌ی موسیقی و نقاشی (با نام دوئت بداهه‌ی بوم و پیانو رنگاهنگ) همراه با علیرضا مجابی (م. آذرفر) در موزه هنرهای معاصر تهران، ساخت چندین آهنگ و اجرای کنسرت‌های متعدد برای جامعه‌ی ارمنی ایرانی (در کلیساهای تهران و تالارهای رودکی و وحدت) و کنسرت-هایی در کشورهایی چون ترکیه و هلند می‌توان اشاره کرد.


برخی از آثار: بالاتر از اوج؛ به ابر تیره‌ی کیهان؛ مریم؛ سرود شکر گزاری (آهنگ‌سازی بر تم کلیسایی)؛ در این دنیای مغموم و فانی (آهنگ‌سازی بر تم کلیسایی)؛ افسانه‌ی شامیرام و نینوس- (آهنگ‌سازی بر تم قدیمی آشوری)؛ ترانه‌ی بازیگر؛ اگر ماه بودم (آهنگ‌سازی بر روی شعری از فریدون مشیریآشور بانیپال (ترانه‌ای در وصف پادشاه بزرگ آشور)؛ روندو برای هیچ (قطعه‌ای برای خوانندگان تک‌خوان، گروه کر و ارکستر سازهای زهی).