علیرضا خان چنگی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
پدرش از مستوفیان دستگاه سلطنتى قاجار بود و به تشویق او از همان کودکی برای یادگیری موسیقی نزد جوادخان قزوینى (نوازنده‌ی کمانچه و خواننده) رفت. او بعدتر نزد داوود شیرازى (نوازنده‌ی تار) كه به ساقى معروف بود نیز آموزش دید. چنگی به كمك پدرش به دربار مظفرالدین شاه و بعد از آن به دربار محمدعلى شاه راه یافت و با استادانى نظیر [[میرزا عبدالله|میرزا آقا عبداللَّه]]، [[آقا حسینقلی|آقا حسینقلى]]، [[سماع حضور، حبیب الله (۱۲۳۱ ـ ۱۲۹۶ ش)|سماع حضور]] و [[رامشگر، باقرخان (ح ۱۲۵۰ـ تهران ۱۳۳۸ق)|باقرخان كمانچهكش]] آشنا شد و در سلك نوازندگان دربار درآمد. او بعدها كلاس موسیقى افتتاح كرد و شاگردان بزرگى تربیت كرد. اسماعیل زرین‌فر (نوازنده‌ی برجسته‌ی ویولن و خواهرزاده‌اش) یکی از شاگردان او بوده است. او در طول حیاتش با بسیاری از نوازندگان دوره‌ی قاجار دوستی و اجرا داشته است. از جمله با اشخاصی چون میرزا علىاكبر سنتورى، مراد خان (نوازنده‌ی تار)، داود شیرازى (نوازنده‌ی تار)، غلام ضربگیر، حبیب (نوازنده‌ی ضرب)، حاج قربان خان و قلى خان (هردو خواننده). | نوازنده‌ی ایرانی [[کمانچه]] و از كمانچهنوازان بزرگ دوران [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]. | ||
پدرش از مستوفیان دستگاه سلطنتى قاجار بود و به تشویق او از همان کودکی برای یادگیری موسیقی نزد جوادخان قزوینى (نوازنده‌ی کمانچه و خواننده) رفت. او بعدتر نزد داوود شیرازى (نوازنده‌ی تار) كه به ساقى معروف بود نیز آموزش دید. چنگی به كمك پدرش به دربار [[مظفرالدین شاه قاجار|مظفرالدین شاه]] و بعد از آن به دربار [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلى شاه]] راه یافت و با استادانى نظیر [[میرزا عبدالله|میرزا آقا عبداللَّه]]، [[آقا حسینقلی|آقا حسینقلى]]، [[سماع حضور، حبیب الله (۱۲۳۱ ـ ۱۲۹۶ ش)|سماع حضور]] و [[رامشگر، باقرخان (ح ۱۲۵۰ـ تهران ۱۳۳۸ق)|باقرخان كمانچهكش]] آشنا شد و در سلك نوازندگان دربار درآمد. او بعدها كلاس موسیقى افتتاح كرد و شاگردان بزرگى تربیت كرد. اسماعیل زرین‌فر (نوازنده‌ی برجسته‌ی ویولن و خواهرزاده‌اش) یکی از شاگردان او بوده است. او در طول حیاتش با بسیاری از نوازندگان دوره‌ی قاجار دوستی و اجرا داشته است. از جمله با اشخاصی چون میرزا علىاكبر سنتورى، مراد خان (نوازنده‌ی تار)، داود شیرازى (نوازنده‌ی تار)، غلام ضربگیر، حبیب (نوازنده‌ی ضرب)، حاج قربان خان و قلى خان (هردو خواننده). | |||
علیرضا خان در تهران درگذشت و در امامزاده عبداللَّه به خاك سپرده شد. | علیرضا خان در تهران درگذشت و در امامزاده عبداللَّه به خاك سپرده شد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۶
| علیرضا خان چنگی | |
|---|---|
| درگذشت | تهران 1327ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی کمانچه |
| سبک | سنتی |
| گروه مقاله | موسیقی |
علیرضا خان چنگی (؟- تهران 1327ق)
نوازنده‌ی ایرانی کمانچه و از كمانچهنوازان بزرگ دوران قاجار.
پدرش از مستوفیان دستگاه سلطنتى قاجار بود و به تشویق او از همان کودکی برای یادگیری موسیقی نزد جوادخان قزوینى (نوازنده‌ی کمانچه و خواننده) رفت. او بعدتر نزد داوود شیرازى (نوازنده‌ی تار) كه به ساقى معروف بود نیز آموزش دید. چنگی به كمك پدرش به دربار مظفرالدین شاه و بعد از آن به دربار محمدعلى شاه راه یافت و با استادانى نظیر میرزا آقا عبداللَّه، آقا حسینقلى، سماع حضور و باقرخان كمانچهكش آشنا شد و در سلك نوازندگان دربار درآمد. او بعدها كلاس موسیقى افتتاح كرد و شاگردان بزرگى تربیت كرد. اسماعیل زرین‌فر (نوازنده‌ی برجسته‌ی ویولن و خواهرزاده‌اش) یکی از شاگردان او بوده است. او در طول حیاتش با بسیاری از نوازندگان دوره‌ی قاجار دوستی و اجرا داشته است. از جمله با اشخاصی چون میرزا علىاكبر سنتورى، مراد خان (نوازنده‌ی تار)، داود شیرازى (نوازنده‌ی تار)، غلام ضربگیر، حبیب (نوازنده‌ی ضرب)، حاج قربان خان و قلى خان (هردو خواننده).
علیرضا خان در تهران درگذشت و در امامزاده عبداللَّه به خاك سپرده شد.