ارباب کیخسرو، شاهرخ: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده: 11172400.jpg | بندانگشتی|ارباب کیخسرو شاهرخ ]]<p>مترجم و پژوهشگر زردشتی ایرانی و نمایندۀ زردشتیان ایران در [[مجلس شورای ملی]] و مجلس مؤسسان اول. پس از طی قسمتی از دورۀ ابتدایی در زادگاه خود به [[تهران، شهر|تهران]] رفت و پس از سه سال تحصیل، راهی [[هند]] شد و در [[بمبیی، شهر|بمبئی]] زیرنظر دین‌شاه، رئیس «انجمن اکابر صاحبان پارسی»، تحصیلات خود را به‌پایان رساند و از طرف آن انجمن به آموزگاری دبستان کرمان منصوب شد. چندی بعد به [[روسیه]] رفت و پس از بازگشت به تهران، مانند دیگر هم‌کیشان به نهضت مشروطۀ ایران پیوست. پس از پیروزی در انتخابات دورۀ دوم مجلس شورای ملی، به جای ارباب جمشید به نمایندگی از طرف هم‌کیشان خود به مجلس راه یافت و به‌سبب درستکاری و امانت‌داری به مباشرت و کارپردازی مجلس برگزیده شد که تا پایان زندگی و دورۀ دوازدهم در همان سمت باقی ماند. در پاییز ۱۳۰۱ش به همراه چند تن از دانشمندان و ایران‌دوستان، انجمن آثار ملی را تأسیس کرد که نخستین اقدام آن ساختن [[فردوسی طوسی، آرامگاه|آرامگاه فردوسی]] بود. در ۱۳۰۴، در زمان تشکیل مجلس مؤسسان، از طرف زردشتیان به وکالت رسید و در آن مجلس نیز عضو هیئت‌رئیسه بود. او مدتی نیز ریاست شرکت تلفن را برعهده داشت که اولین قرارداد تئاتری ایران را با [[سوید|سوئد]] منعقد کرد. او همچنین نمایندۀ شخصی [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه پهلوی]] در تحویل‌گرفتن راه‌آهن ایران از آلمانی‌ها و امریکایی‌ها بود. سرانجام به طرز مشکوکی کشته شد. او طبع شعر نیز داشت. از آثار اوست: ترجمۀ ''آیین پارسیان''، نوشتۀ جمشید جی؛ ''آیینۀ آیین مَزْدَیَسْنا''؛ ''فروغ مَزْدَیَسْنا''.</p> | }}[[پرونده: 11172400.jpg | بندانگشتی|ارباب کیخسرو شاهرخ ]]<p>مترجم و پژوهشگر زردشتی ایرانی و نمایندۀ زردشتیان ایران در [[مجلس شورای ملی]] و مجلس مؤسسان اول. پس از طی قسمتی از دورۀ ابتدایی در زادگاه خود به [[تهران، شهر|تهران]] رفت و پس از سه سال تحصیل، راهی [[هند]] شد و در [[بمبیی، شهر|بمبئی]] زیرنظر دین‌شاه، رئیس «انجمن اکابر صاحبان پارسی»، تحصیلات خود را به‌پایان رساند و از طرف آن انجمن به آموزگاری دبستان کرمان منصوب شد. چندی بعد به [[روسیه]] رفت و پس از بازگشت به تهران، مانند دیگر هم‌کیشان به نهضت مشروطۀ ایران پیوست. پس از پیروزی در انتخابات دورۀ دوم مجلس شورای ملی، به جای ارباب جمشید به نمایندگی از طرف هم‌کیشان خود به مجلس راه یافت و به‌سبب درستکاری و امانت‌داری به مباشرت و کارپردازی مجلس برگزیده شد که تا پایان زندگی و دورۀ دوازدهم در همان سمت باقی ماند. در پاییز ۱۳۰۱ش به همراه چند تن از دانشمندان و ایران‌دوستان، انجمن آثار ملی را تأسیس کرد که نخستین اقدام آن ساختن [[فردوسی طوسی، آرامگاه|آرامگاه فردوسی]] بود. در ۱۳۰۴، در زمان تشکیل مجلس مؤسسان، از طرف زردشتیان به وکالت رسید و در آن مجلس نیز عضو هیئت‌رئیسه بود. او مدتی نیز ریاست شرکت تلفن را برعهده داشت که اولین قرارداد تئاتری ایران را با [[سوید|سوئد]] منعقد کرد. او همچنین نمایندۀ شخصی [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه پهلوی]] در تحویل‌گرفتن راه‌آهن ایران از آلمانی‌ها و امریکایی‌ها بود. سرانجام به طرز مشکوکی کشته شد. او طبع شعر نیز داشت. از آثار اوست: ترجمۀ ''آیین پارسیان''، نوشتۀ جمشید جی؛ ''آیینۀ آیین مَزْدَیَسْنا''؛ ''فروغ مَزْدَیَسْنا''.</p> | ||
<br><!--11172400--> | ----<br><!--11172400--> | ||
[[رده:ادیان و فرقه های غیراسلام]] | [[رده:ادیان و فرقه های غیراسلام]] | ||
[[رده:زردشتی]] | [[رده:زردشتی]] | ||
نسخهٔ ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۷
ارباب کیخسرو شاهرخ (کرمان ۱۲۵۳ـ تهران ۱۳۱۹ش)
| ارباب کیخسرو شاهرخ | |
|---|---|
| زادروز |
کرمان ۱۲۵۳ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۱۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | پژوهشگر و مترجم |
| شغل و تخصص های دیگر | سیاستمدار |
| آثار | ترجمۀ آیین پارسیان، نوشتۀ جمشید جی؛ آیینۀ آیین مَزْدَیَسْنا؛ فروغ مَزْدَیَسْنا |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
مترجم و پژوهشگر زردشتی ایرانی و نمایندۀ زردشتیان ایران در مجلس شورای ملی و مجلس مؤسسان اول. پس از طی قسمتی از دورۀ ابتدایی در زادگاه خود به تهران رفت و پس از سه سال تحصیل، راهی هند شد و در بمبئی زیرنظر دین‌شاه، رئیس «انجمن اکابر صاحبان پارسی»، تحصیلات خود را به‌پایان رساند و از طرف آن انجمن به آموزگاری دبستان کرمان منصوب شد. چندی بعد به روسیه رفت و پس از بازگشت به تهران، مانند دیگر هم‌کیشان به نهضت مشروطۀ ایران پیوست. پس از پیروزی در انتخابات دورۀ دوم مجلس شورای ملی، به جای ارباب جمشید به نمایندگی از طرف هم‌کیشان خود به مجلس راه یافت و به‌سبب درستکاری و امانت‌داری به مباشرت و کارپردازی مجلس برگزیده شد که تا پایان زندگی و دورۀ دوازدهم در همان سمت باقی ماند. در پاییز ۱۳۰۱ش به همراه چند تن از دانشمندان و ایران‌دوستان، انجمن آثار ملی را تأسیس کرد که نخستین اقدام آن ساختن آرامگاه فردوسی بود. در ۱۳۰۴، در زمان تشکیل مجلس مؤسسان، از طرف زردشتیان به وکالت رسید و در آن مجلس نیز عضو هیئت‌رئیسه بود. او مدتی نیز ریاست شرکت تلفن را برعهده داشت که اولین قرارداد تئاتری ایران را با سوئد منعقد کرد. او همچنین نمایندۀ شخصی رضاشاه پهلوی در تحویل‌گرفتن راه‌آهن ایران از آلمانی‌ها و امریکایی‌ها بود. سرانجام به طرز مشکوکی کشته شد. او طبع شعر نیز داشت. از آثار اوست: ترجمۀ آیین پارسیان، نوشتۀ جمشید جی؛ آیینۀ آیین مَزْدَیَسْنا؛ فروغ مَزْدَیَسْنا.