محمودخان ملک الشعرای کاشانی: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
محمودخان مَلِکالشُّعَرای کاشانی (تهران۱۲۲۸ـ۱۳۱۱ق)<br> | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}محمودخان مَلِکالشُّعَرای کاشانی (تهران۱۲۲۸ـ۱۳۱۱ق)<br> | ||
[[پرونده: 38189500.jpg | بندانگشتی|تابلوی استنساخ، اثر محمودخان ملکالشعرای کاشانی]]<p>نقاش، شاعر و خوشنویس ایرانی. از هنرمندان عهد ناصری بود. سنّتهای ایرانی و اروپایی را درهم آمیخت. در تصویرسازی شیوۀ خاصی داشت، و اضافات فرنگیسازی را به سلیقۀ خود حذف میکرد. در نقاشیهایش از عمارات سلطنتی، ازجمله در آبرنگ ''شمسالعماره''، ساختمانهای قدیمی و بافت هندسی و عمق معماری بناها را بادقت و مهارت تصویر کرده است. در طبیعتپردازی هم مهارت داشت، و تواناییاش در تابلوی ''عمارت گلستان با منظرۀ عمومی و حیاط قصر'' (۱۲۷۸ق) مشهود است. نیز در سوزندوزی، مجسمهسازی، قلمداننگاری، منبّتکاری بر روی چوب و عاج، و ماکتسازی طبعآزمایی کرد. در کتابت خطوط توانا بود، و خط شکسته و نستعلیق را استادانه مینوشت؛ کتابی در شرح احوال مشاهیر دوران ناصری را به خط شکسته و نستعلیق در ۱۳۰۳ق نگاشت. محمودخان لقب ملکالشعرایی را از جد و پدرش بهارث برد، لیکن خودش نیز شعر میسرود؛ علاوهبر مدیحهسرایی، اشعاری در تهنیت عید نوروز، وصف کاخ شاهانه، و سایر موضوعات دارد. محمودخان ملکالشعرا در تهران بهدنیا آمد؛ از خاندان صبا، که تمام آنان از رجال هنر و ادب بودند، و فرزند محمدحسینخان ملکالشعرا متخلّص به «عندلیب» بود. در جوانی به تحصیل علوم زمان و کسب دانش و هنر پرداخت، و در ادبیات، ریاضیات، هیئت، حکمت و عرفان، و تاریخ شهرت یافت. سپس به نقاشی و تصویرسازی روآورد و در اندکزمانی نامآور گردید. بیشتر آثارش را با لفظ ساده و بیپیرایۀ «محمود» رقم میزد. برجستهترین اثرش با نام ''استنساخ''، ابتکار و خلاقیت او را بازمیتابد، و شهرتی بینالمللی دارد. این تابلو از نمونههای اولیۀ نقاشی مدرن ایرانی است؛ پرداخت نور، شیوۀ سایهپردازی، و بازنمایی قیافه و حرکات پرسوناژها بسیار نوگرایانهاند. از دیگر آثار اوست: آبرنگ'' ارک دولتی'' (۱۲۸۱ق)، و تابلوی رنگ روغنی ''صحن مطهر حضرت رضا'' (ع). ابوالحسن صبا ـ نوۀ صدرالحکما پسر محمودخان ـ از بازماندگان این خاندان بود که در موسیقی بسیار شهرت داشت و ویولن را استادانه مینواخت. فرزندش میرزا علیخان ملکالشعرا نیز به نقاشی روآورد.</p> | [[پرونده: 38189500.jpg | بندانگشتی|تابلوی استنساخ، اثر محمودخان ملکالشعرای کاشانی]]<p>نقاش، شاعر و خوشنویس ایرانی. از هنرمندان عهد ناصری بود. سنّتهای ایرانی و اروپایی را درهم آمیخت. در تصویرسازی شیوۀ خاصی داشت، و اضافات فرنگیسازی را به سلیقۀ خود حذف میکرد. در نقاشیهایش از عمارات سلطنتی، ازجمله در آبرنگ ''شمسالعماره''، ساختمانهای قدیمی و بافت هندسی و عمق معماری بناها را بادقت و مهارت تصویر کرده است. در طبیعتپردازی هم مهارت داشت، و تواناییاش در تابلوی ''عمارت گلستان با منظرۀ عمومی و حیاط قصر'' (۱۲۷۸ق) مشهود است. نیز در سوزندوزی، مجسمهسازی، قلمداننگاری، منبّتکاری بر روی چوب و عاج، و ماکتسازی طبعآزمایی کرد. در کتابت خطوط توانا بود، و خط شکسته و نستعلیق را استادانه مینوشت؛ کتابی در شرح احوال مشاهیر دوران ناصری را به خط شکسته و نستعلیق در ۱۳۰۳ق نگاشت. محمودخان لقب ملکالشعرایی را از جد و پدرش بهارث برد، لیکن خودش نیز شعر میسرود؛ علاوهبر مدیحهسرایی، اشعاری در تهنیت عید نوروز، وصف کاخ شاهانه، و سایر موضوعات دارد. محمودخان ملکالشعرا در تهران بهدنیا آمد؛ از خاندان صبا، که تمام آنان از رجال هنر و ادب بودند، و فرزند محمدحسینخان ملکالشعرا متخلّص به «عندلیب» بود. در جوانی به تحصیل علوم زمان و کسب دانش و هنر پرداخت، و در ادبیات، ریاضیات، هیئت، حکمت و عرفان، و تاریخ شهرت یافت. سپس به نقاشی و تصویرسازی روآورد و در اندکزمانی نامآور گردید. بیشتر آثارش را با لفظ ساده و بیپیرایۀ «محمود» رقم میزد. برجستهترین اثرش با نام ''استنساخ''، ابتکار و خلاقیت او را بازمیتابد، و شهرتی بینالمللی دارد. این تابلو از نمونههای اولیۀ نقاشی مدرن ایرانی است؛ پرداخت نور، شیوۀ سایهپردازی، و بازنمایی قیافه و حرکات پرسوناژها بسیار نوگرایانهاند. از دیگر آثار اوست: آبرنگ'' ارک دولتی'' (۱۲۸۱ق)، و تابلوی رنگ روغنی ''صحن مطهر حضرت رضا'' (ع). ابوالحسن صبا ـ نوۀ صدرالحکما پسر محمودخان ـ از بازماندگان این خاندان بود که در موسیقی بسیار شهرت داشت و ویولن را استادانه مینواخت. فرزندش میرزا علیخان ملکالشعرا نیز به نقاشی روآورد.</p> | ||
<br><!--38189500--> | <br><!--38189500--> | ||
نسخهٔ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۳۶
| جعبه زندگینامه |
|---|
محمودخان مَلِکالشُّعَرای کاشانی (تهران۱۲۲۸ـ۱۳۱۱ق)
نقاش، شاعر و خوشنویس ایرانی. از هنرمندان عهد ناصری بود. سنّتهای ایرانی و اروپایی را درهم آمیخت. در تصویرسازی شیوۀ خاصی داشت، و اضافات فرنگیسازی را به سلیقۀ خود حذف میکرد. در نقاشیهایش از عمارات سلطنتی، ازجمله در آبرنگ شمسالعماره، ساختمانهای قدیمی و بافت هندسی و عمق معماری بناها را بادقت و مهارت تصویر کرده است. در طبیعتپردازی هم مهارت داشت، و تواناییاش در تابلوی عمارت گلستان با منظرۀ عمومی و حیاط قصر (۱۲۷۸ق) مشهود است. نیز در سوزندوزی، مجسمهسازی، قلمداننگاری، منبّتکاری بر روی چوب و عاج، و ماکتسازی طبعآزمایی کرد. در کتابت خطوط توانا بود، و خط شکسته و نستعلیق را استادانه مینوشت؛ کتابی در شرح احوال مشاهیر دوران ناصری را به خط شکسته و نستعلیق در ۱۳۰۳ق نگاشت. محمودخان لقب ملکالشعرایی را از جد و پدرش بهارث برد، لیکن خودش نیز شعر میسرود؛ علاوهبر مدیحهسرایی، اشعاری در تهنیت عید نوروز، وصف کاخ شاهانه، و سایر موضوعات دارد. محمودخان ملکالشعرا در تهران بهدنیا آمد؛ از خاندان صبا، که تمام آنان از رجال هنر و ادب بودند، و فرزند محمدحسینخان ملکالشعرا متخلّص به «عندلیب» بود. در جوانی به تحصیل علوم زمان و کسب دانش و هنر پرداخت، و در ادبیات، ریاضیات، هیئت، حکمت و عرفان، و تاریخ شهرت یافت. سپس به نقاشی و تصویرسازی روآورد و در اندکزمانی نامآور گردید. بیشتر آثارش را با لفظ ساده و بیپیرایۀ «محمود» رقم میزد. برجستهترین اثرش با نام استنساخ، ابتکار و خلاقیت او را بازمیتابد، و شهرتی بینالمللی دارد. این تابلو از نمونههای اولیۀ نقاشی مدرن ایرانی است؛ پرداخت نور، شیوۀ سایهپردازی، و بازنمایی قیافه و حرکات پرسوناژها بسیار نوگرایانهاند. از دیگر آثار اوست: آبرنگ ارک دولتی (۱۲۸۱ق)، و تابلوی رنگ روغنی صحن مطهر حضرت رضا (ع). ابوالحسن صبا ـ نوۀ صدرالحکما پسر محمودخان ـ از بازماندگان این خاندان بود که در موسیقی بسیار شهرت داشت و ویولن را استادانه مینواخت. فرزندش میرزا علیخان ملکالشعرا نیز به نقاشی روآورد.