اسکریابین، الکساندر (۱۸۷۲ـ۱۹۱۵): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:11307100.jpg|بندانگشتی|الکساندر اسکریابین]] | {{جعبه زندگینامه|عنوان=الکساندر اسکریابین|نام=Aleksandr Skriabin|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=مسکو ۱۸۷۲م|تاریخ مرگ=۱۹۱۵م|دوره زندگی=|ملیت=روسی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز و پیانونواز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=سمفونیک پرومتئوس (۱۹۱۱)، سمفونی شعر الهی (۱۹۰۳)، شعر خلسه (۱۹۰۸)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}[[پرونده:11307100.jpg|بندانگشتی|الکساندر اسکریابین]] | ||
اِسکریابین، الکساندر (۱۸۷۲ـ۱۹۱۵)(Skriabin, Aleksandr) | اِسکریابین، الکساندر (۱۸۷۲ـ۱۹۱۵)(Skriabin, Aleksandr) | ||
نسخهٔ ۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۶
| الکساندر اسکریابین Aleksandr Skriabin | |
|---|---|
| زادروز |
مسکو ۱۸۷۲م |
| درگذشت | ۱۹۱۵م |
| ملیت | روسی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز و پیانونواز |
| آثار | سمفونیک پرومتئوس (۱۹۱۱)، سمفونی شعر الهی (۱۹۰۳)، شعر خلسه (۱۹۰۸) |
| گروه مقاله | موسیقی |
اِسکریابین، الکساندر (۱۸۷۲ـ۱۹۱۵)(Skriabin, Aleksandr)
آهنگ‌ساز و پیانونواز روس[۱]. پوئم سمفونیک‌های تصویرپردازانۀ او مانند پرومتئوس[۲] (۱۹۱۱)، و سمفونی‌هایش همچون شعر الهی[۳] (۱۹۰۳)، با استفاده از الگوهای گامی و هارمونی‌های غیرمعمول ساخته شده‌اند. اسکریابین در مسکو به‌دنیا آمد و در کنسرواتوار همان شهر تعلیم دید، جایی‌که بعدها نواختن پیانو را آموزش می‌داد. بعد از ۱۹۰۳ خود را با آهنگ‌سازی و گشت‌های هنری به‌منظور اجرای آثاری برای پیانو مشغول کرد. اسکریابین عمیقاً از تئوسوفی[۴] تأثیر گرفته بود و آمیزه‌ای از همه هنرها را در خدمت دین در سر می‌پروراند. کوشید وجود رابطۀ بین صوت و رنگ را با ساختن کلاویه‌ای نورپرداز یا نورافشان به اثبات رساند، بدین‌ترتیب نورهایی که مدعی بود همتاهای اصوات موسیقی‌اند، بر صفحه‌ای رنگین می‌افکند. این وسیله هرگز ساخته نشد و تصنیف موسیقایی پرومتئوس: شعر آتش (۱۹۱۰) او با اسلایدهای رنگی ساده اجرا شد. اسکریابین هارمونی معمول را رها کرد و سیستم خود که مبتنی‌بر آکورد رمزی و برساخته از نت‌های پایه‌ای با فواصل چهارم: دو، فا دیز، سی‌بمل، می‌لا ر، بود را دنبال کرد. آثار او عبارت‌اند از ده سونات پیانو، سمفونی سوم شعر الهی (۱۹۰۳)، شعر خلسه[۵] (۱۹۰۸) برای ارکستر.