حسینقلی خان جهانسوز (۱۱۶۴ـ استرآباد ۱۱۹۱ق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
حسینقلی‌خان جهانسوز (۱۱۶۴ـ استرآباد ۱۱۹۱ق)<br> | حسینقلی‌خان جهانسوز (۱۱۶۴ـ استرآباد ۱۱۹۱ق)<br> | ||
<p>از خوانین و سرکردگان معروف ایل [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]. پسر محمد حسن‌خان قاجار و برادر کوچک‌تر [[آقا محمدخان قاجار|آقا محمدخان]] و پدر [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه قاجار]] بود و بعد از کشته‌شدن پدر (۱۱۷۲ق)، به خدمت [[کریم خان زند|کریمخان زند]] درآمد. پس از ۱۸سالگی، کریمخان حکومت دامغان را به او بخشید، اما فکر انتقام‌جویی از کریمخان باعث شد که سپاهیانی گرد آورد و به استرآباد حمله کند. پس از غارت استراباد، «ده نمکه» نزدیک دامغان را خراب کرد و سوزاند و به "جهانسوز" معروف شد (۱۲۸۳ق). او مازندران و بارفروش (بابل) را نیز از عاملان کریمخان گرفت. اما بالاخره پس از مدت‌ها تاخت‌و‌تاز در ۱۱۹۱ق به‌‌دست یکی از ترکمانان یموت که بر او شوریده بودند، کشته و در استرآباد به‌خاک سپرده شد.</p> | <p>از خوانین و سرکردگان معروف ایل [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]. پسر محمد حسن‌خان قاجار و برادر کوچک‌تر [[آقا محمدخان قاجار|آقا محمدخان]] و پدر [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه قاجار]] بود و بعد از کشته‌شدن پدر (۱۱۷۲ق)، به خدمت [[کریم خان زند|کریمخان زند]] درآمد. پس از ۱۸سالگی، کریمخان حکومت دامغان را به او بخشید، اما فکر انتقام‌جویی از کریمخان باعث شد که سپاهیانی گرد آورد و به [[استرآباد]] حمله کند. پس از غارت استراباد، «ده نمکه» نزدیک دامغان را خراب کرد و سوزاند و به "جهانسوز" معروف شد (۱۲۸۳ق). او مازندران و بارفروش (بابل) را نیز از عاملان کریمخان گرفت. اما بالاخره پس از مدت‌ها تاخت‌و‌تاز در ۱۱۹۱ق به‌‌دست یکی از ترکمانان یموت که بر او شوریده بودند، کشته و در استرآباد به‌خاک سپرده شد.</p> | ||
<br><!--18061900--> | <br><!--18061900--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از حکومت صفویه تا قاجار]] | [[رده:ایران از حکومت صفویه تا قاجار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۳
حسینقلی‌خان جهانسوز (۱۱۶۴ـ استرآباد ۱۱۹۱ق)
از خوانین و سرکردگان معروف ایل قاجار. پسر محمد حسن‌خان قاجار و برادر کوچک‌تر آقا محمدخان و پدر فتحعلی‌شاه قاجار بود و بعد از کشته‌شدن پدر (۱۱۷۲ق)، به خدمت کریمخان زند درآمد. پس از ۱۸سالگی، کریمخان حکومت دامغان را به او بخشید، اما فکر انتقام‌جویی از کریمخان باعث شد که سپاهیانی گرد آورد و به استرآباد حمله کند. پس از غارت استراباد، «ده نمکه» نزدیک دامغان را خراب کرد و سوزاند و به "جهانسوز" معروف شد (۱۲۸۳ق). او مازندران و بارفروش (بابل) را نیز از عاملان کریمخان گرفت. اما بالاخره پس از مدت‌ها تاخت‌و‌تاز در ۱۱۹۱ق به‌‌دست یکی از ترکمانان یموت که بر او شوریده بودند، کشته و در استرآباد به‌خاک سپرده شد.