پوپ، الگزاندر (۱۶۸۸ـ۱۷۴۴): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
شاعر و طنزپرداز انگلیسی. شهرت شاعری پوپ با انتشار ''شبانی‌ها''<ref>''Pastorals''</ref> (۱۷۰۹) و ''مقاله‌ای در باب نقد''<ref>''An Essay on Criticism'' </ref> (۱۷۱۱) تثبیت شد و پس از آن حماسه‌های تاریخی هجوآمیز ''تطاول به حلقۀ گیسو''<ref>''The Rape of the Lock''</ref> (۱۷۱۲ـ۱۷۱۴)، ''معبد اشتهار''<ref>''The Temple of Fame'' </ref> (۱۷۱۵)، و ''از الوئاسیا به آبِلار''<ref>''Eloisa to Abelard'' </ref> (۱۷۱۷) را منتشر کرد. ترجمه‌های به‌شدت نوکلاسیک پوپ از ''ایلیاد'' و ''اودیسۀ'' (۱۷۱۵ـ۱۷۲۶) هومر با موفقیت بسیار روبه‌رو شدند. اما با چاپ یکی از آثار شکسپیر<ref>Shakespeare</ref> او (۱۷۲۵) با ریشخند فرهیختگان روبه‌رو شد که پوپ را به نوشتن هجونامه‌ای دربارۀ کُندذهنی علمی به‌نام ''حماسۀ ابلهان (دانسیاد)''<ref>''The Dunciad'' </ref> (۱۷۲۸) برانگیخت. پخته‌ترین آثار پوپ عبارت‌اند از ''تقلیدهایی از طنزهای هوراس''<ref>''Imitations of the Satires of Horace''</ref> (۱۷۳۳ـ۱۷۳۸) و نامه‌های خصوصی او. پوپ ظرافت گزنده‌ای داشت که در مزدَوَج‌های وی، که استاد آن به‌شمار می‌رفت، بیان شده‌اند. اشعار فلسفی‌اش، شامل ''رساله‌ای دربارۀ انسان''<ref>''An Essay on Man''</ref> (۱۷۳۳ـ۱۷۳۴) و ''رسالات اخلاقی''<ref>''Moral Essays''</ref>، (۱۷۳۱ـ۱۷۳۵) از هنری بولینگبروک فیلسوف سیاست‌پیشه، تأثیر پذیرفته بودند. | شاعر و طنزپرداز انگلیسی. شهرت شاعری پوپ با انتشار ''شبانی‌ها''<ref>''Pastorals''</ref> (۱۷۰۹) و ''مقاله‌ای در باب نقد''<ref>''An Essay on Criticism'' </ref> (۱۷۱۱) تثبیت شد و پس از آن حماسه‌های تاریخی هجوآمیز ''تطاول به حلقۀ گیسو''<ref>''The Rape of the Lock''</ref> (۱۷۱۲ـ۱۷۱۴)، ''معبد اشتهار''<ref>''The Temple of Fame'' </ref> (۱۷۱۵)، و ''از الوئاسیا به آبِلار''<ref>''Eloisa to Abelard'' </ref> (۱۷۱۷) را منتشر کرد. ترجمه‌های به‌شدت نوکلاسیک پوپ از ''ایلیاد'' و ''اودیسۀ'' (۱۷۱۵ـ۱۷۲۶) هومر با موفقیت بسیار روبه‌رو شدند. اما با چاپ یکی از آثار شکسپیر<ref>Shakespeare</ref> او (۱۷۲۵) با ریشخند فرهیختگان روبه‌رو شد که پوپ را به نوشتن هجونامه‌ای دربارۀ کُندذهنی علمی به‌نام ''حماسۀ ابلهان (دانسیاد)''<ref>''The Dunciad'' </ref> (۱۷۲۸) برانگیخت. پخته‌ترین آثار پوپ عبارت‌اند از ''تقلیدهایی از طنزهای هوراس''<ref>''Imitations of the Satires of Horace''</ref> (۱۷۳۳ـ۱۷۳۸) و نامه‌های خصوصی او. پوپ ظرافت گزنده‌ای داشت که در مزدَوَج‌های وی، که استاد آن به‌شمار می‌رفت، بیان شده‌اند. اشعار فلسفی‌اش، شامل ''رساله‌ای دربارۀ انسان''<ref>''An Essay on Man''</ref> (۱۷۳۳ـ۱۷۳۴) و ''رسالات اخلاقی''<ref>''Moral Essays''</ref>، (۱۷۳۱ـ۱۷۳۵) از هنری بولینگبروک فیلسوف سیاست‌پیشه، تأثیر پذیرفته بودند. | ||
| | ||
<br/> <!--13177600--> | <br/> <!--13177600--> | ||
---- | |||
[[Category:ادبیات غرب]] [[Category:سایر گونه های ادبی]] [[Category:شعر (اشخاص و آثار)]] | [[Category:ادبیات غرب]] [[Category:سایر گونه های ادبی]] [[Category:شعر (اشخاص و آثار)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۴۵
پوپ، اَلِگْزانْدِر (۱۶۸۸ـ۱۷۴۴)(Pope, Alexander)
شاعر و طنزپرداز انگلیسی. شهرت شاعری پوپ با انتشار شبانی‌ها[۱] (۱۷۰۹) و مقاله‌ای در باب نقد[۲] (۱۷۱۱) تثبیت شد و پس از آن حماسه‌های تاریخی هجوآمیز تطاول به حلقۀ گیسو[۳] (۱۷۱۲ـ۱۷۱۴)، معبد اشتهار[۴] (۱۷۱۵)، و از الوئاسیا به آبِلار[۵] (۱۷۱۷) را منتشر کرد. ترجمه‌های به‌شدت نوکلاسیک پوپ از ایلیاد و اودیسۀ (۱۷۱۵ـ۱۷۲۶) هومر با موفقیت بسیار روبه‌رو شدند. اما با چاپ یکی از آثار شکسپیر[۶] او (۱۷۲۵) با ریشخند فرهیختگان روبه‌رو شد که پوپ را به نوشتن هجونامه‌ای دربارۀ کُندذهنی علمی به‌نام حماسۀ ابلهان (دانسیاد)[۷] (۱۷۲۸) برانگیخت. پخته‌ترین آثار پوپ عبارت‌اند از تقلیدهایی از طنزهای هوراس[۸] (۱۷۳۳ـ۱۷۳۸) و نامه‌های خصوصی او. پوپ ظرافت گزنده‌ای داشت که در مزدَوَج‌های وی، که استاد آن به‌شمار می‌رفت، بیان شده‌اند. اشعار فلسفی‌اش، شامل رساله‌ای دربارۀ انسان[۹] (۱۷۳۳ـ۱۷۳۴) و رسالات اخلاقی[۱۰]، (۱۷۳۱ـ۱۷۳۵) از هنری بولینگبروک فیلسوف سیاست‌پیشه، تأثیر پذیرفته بودند.