باله بلشوی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
[[پرونده: 12102300.jpg | بندانگشتی|باله بلشوی]](در روسی به‌معنای «بزرگ») کمپانی بالۀ روسی که در ۱۷۷۶ تأسیس شد و مقرّ آن در تئاتر بلشوی مسکو بود. با رپرتوآر آمیخته‌ای از آثار کلاسیک و آثار نوین، به‌سبب اجراهای پرشکوه و خیره‌کننده و تکنیکِ نمایشی و وقار رقصندگانش مشهور است. از ۱۹۶۴ مدیریت بالۀ بلشوی به یوری گریگاروویچ<ref>Yuri Grigorovich</ref> (۱۹۲۷ـ )، سپرده شد. مایکل مَدوکس<ref>Michael Maddox </ref>، سرمایه‌گذار انگلیسی، و شاهزاده اوروسوف<ref>Prince Urusov </ref>، که حامی هنر و هنرمندان و هنرپرور بود، آن را بنیاد گذاشتند. رقصندگان آن را از یتیم‌خانۀ مسکو آوردند و نخستین کلاس‌های رقص در ۱۷۷۳ برگزار شد. این کلاس‌ها، رقصندگان را برای تئاتر پتروفسکی<ref>Petrovsky Theatre</ref> که در ۱۷۸۰ تأسیس شده بود و در مکان تئاتر بلشوی کنونی قرار داشت، آماده می‌ساختند. مکان کنونی آن در ۱۸۲۵ افتتاح شد. برخلاف بالۀ کیروف<ref>Kirov Ballet </ref>، که رقصندگان آن بیشتر به خلوص گرایش داشتند و در اصطلاح منزه‌طلب بودند، رقصندگان بلشوی سبک و مضامین ملموس‌تری به‌کار می‌گرفتند. بلشوی در آغاز تحت‌الشعاع کیروف قرار داشت و فقط در اواخر قرن ۱۹ بود که با نخستین اجرای ''دون کیشوت''<ref>''Don Quixote''</ref> و سپس ''دریاچۀ قو''<ref>''Swan Lake''</ref> (۱۸۷۷) اثر [[پتیپا، ماریوس (۱۸۲۲ـ۱۹۱۰)|پتیپا]]<ref>Petipa </ref> جای خود را پیدا کرد. سبک کُنشِ بسیار نمایشی بلشوی که با رقص‌ها و طراحی نوآورانۀ صحنه و موسیقی سمفونیک درآمیخته بود، در دوران ریاست و مدیریت اَلکساندر گورسکی<ref>Alexander Gorsky</ref> ( ـ۱۹۴۲) پدید آمد. در دوران اقتدار لئونید لافروفسکی<ref>Leonid Lavrovsky </ref> (۱۹۰۵ـ۱۹۶۷) که در ۱۹۴۴ با حفظ سمت مدیریت هنری از کیروف به بلشوی منتقل شد و با حضور ستاره‌های باله، همچون گالینا اولیانووا<ref>Galina Ulanova </ref> و مایا پلیسِتسکایا<ref>Maya Plisetskaya</ref>، مرکز ثقل بالۀ روسی، با جنبه‌های خلّاقانه و نوآورانه‌اش، از [[سن پترزبورگ|سن‌پترزبورگ]] (لنینگراد آن زمان) به مسکو انتقال یافت. فعالیتِ بالۀ بلشوی از دهۀ ۱۹۶۰ بر اجراهای پرشکوه و قهرمانانه از باله‌های کلاسیک و مدرن، مانند ''اسپارتاکوس''<ref>Spartacus</ref> (۱۹۶۸) و'' عصر زرین''<ref>''The Golden Age''</ref> (۱۹۸۲)، متمرکز بوده است. | [[پرونده: 12102300.jpg | بندانگشتی|باله بلشوی]](در روسی به‌معنای «بزرگ») کمپانی بالۀ روسی که در ۱۷۷۶ تأسیس شد و مقرّ آن در تئاتر بلشوی مسکو بود. با رپرتوآر آمیخته‌ای از آثار کلاسیک و آثار نوین، به‌سبب اجراهای پرشکوه و خیره‌کننده و تکنیکِ نمایشی و وقار رقصندگانش مشهور است. از ۱۹۶۴ مدیریت بالۀ بلشوی به یوری گریگاروویچ<ref>Yuri Grigorovich</ref> (۱۹۲۷ـ )، سپرده شد. مایکل مَدوکس<ref>Michael Maddox </ref>، سرمایه‌گذار انگلیسی، و شاهزاده اوروسوف<ref>Prince Urusov </ref>، که حامی هنر و هنرمندان و هنرپرور بود، آن را بنیاد گذاشتند. رقصندگان آن را از یتیم‌خانۀ مسکو آوردند و نخستین کلاس‌های رقص در ۱۷۷۳ برگزار شد. این کلاس‌ها، رقصندگان را برای تئاتر پتروفسکی<ref>Petrovsky Theatre</ref> که در ۱۷۸۰ تأسیس شده بود و در مکان تئاتر بلشوی کنونی قرار داشت، آماده می‌ساختند. مکان کنونی آن در ۱۸۲۵ افتتاح شد. برخلاف بالۀ کیروف<ref>Kirov Ballet </ref>، که رقصندگان آن بیشتر به خلوص گرایش داشتند و در اصطلاح منزه‌طلب بودند، رقصندگان بلشوی سبک و مضامین ملموس‌تری به‌کار می‌گرفتند. بلشوی در آغاز تحت‌الشعاع کیروف قرار داشت و فقط در اواخر قرن ۱۹ بود که با نخستین اجرای ''دون کیشوت''<ref>''Don Quixote''</ref> و سپس ''دریاچۀ قو''<ref>''Swan Lake''</ref> (۱۸۷۷) اثر [[پتیپا، ماریوس (۱۸۲۲ـ۱۹۱۰)|پتیپا]]<ref>Petipa </ref> جای خود را پیدا کرد. سبک کُنشِ بسیار نمایشی بلشوی که با رقص‌ها و طراحی نوآورانۀ صحنه و موسیقی سمفونیک درآمیخته بود، در دوران ریاست و مدیریت اَلکساندر گورسکی<ref>Alexander Gorsky</ref> ( ـ۱۹۴۲) پدید آمد. در دوران اقتدار لئونید لافروفسکی<ref>Leonid Lavrovsky </ref> (۱۹۰۵ـ۱۹۶۷) که در ۱۹۴۴ با حفظ سمت مدیریت هنری از کیروف به بلشوی منتقل شد و با حضور ستاره‌های باله، همچون گالینا اولیانووا<ref>Galina Ulanova </ref> و مایا پلیسِتسکایا<ref>Maya Plisetskaya</ref>، مرکز ثقل بالۀ روسی، با جنبه‌های خلّاقانه و نوآورانه‌اش، از [[سن پترزبورگ|سن‌پترزبورگ]] (لنینگراد آن زمان) به مسکو انتقال یافت. فعالیتِ بالۀ بلشوی از دهۀ ۱۹۶۰ بر اجراهای پرشکوه و قهرمانانه از باله‌های کلاسیک و مدرن، مانند ''اسپارتاکوس''<ref>Spartacus</ref> (۱۹۶۸) و'' عصر زرین''<ref>''The Golden Age''</ref> (۱۹۸۲)، متمرکز بوده است. | ||
---- | |||
<br><!--12102300--> | <br><!--12102300--> | ||
[[رده:رقص]] | [[رده:رقص]] | ||
[[رده:باله]] | [[رده:باله]] | ||
نسخهٔ ۲۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۰
بالۀ بُلشوی (Bolshoi Ballet)
(در روسی به‌معنای «بزرگ») کمپانی بالۀ روسی که در ۱۷۷۶ تأسیس شد و مقرّ آن در تئاتر بلشوی مسکو بود. با رپرتوآر آمیخته‌ای از آثار کلاسیک و آثار نوین، به‌سبب اجراهای پرشکوه و خیره‌کننده و تکنیکِ نمایشی و وقار رقصندگانش مشهور است. از ۱۹۶۴ مدیریت بالۀ بلشوی به یوری گریگاروویچ[۱] (۱۹۲۷ـ )، سپرده شد. مایکل مَدوکس[۲]، سرمایه‌گذار انگلیسی، و شاهزاده اوروسوف[۳]، که حامی هنر و هنرمندان و هنرپرور بود، آن را بنیاد گذاشتند. رقصندگان آن را از یتیم‌خانۀ مسکو آوردند و نخستین کلاس‌های رقص در ۱۷۷۳ برگزار شد. این کلاس‌ها، رقصندگان را برای تئاتر پتروفسکی[۴] که در ۱۷۸۰ تأسیس شده بود و در مکان تئاتر بلشوی کنونی قرار داشت، آماده می‌ساختند. مکان کنونی آن در ۱۸۲۵ افتتاح شد. برخلاف بالۀ کیروف[۵]، که رقصندگان آن بیشتر به خلوص گرایش داشتند و در اصطلاح منزه‌طلب بودند، رقصندگان بلشوی سبک و مضامین ملموس‌تری به‌کار می‌گرفتند. بلشوی در آغاز تحت‌الشعاع کیروف قرار داشت و فقط در اواخر قرن ۱۹ بود که با نخستین اجرای دون کیشوت[۶] و سپس دریاچۀ قو[۷] (۱۸۷۷) اثر پتیپا[۸] جای خود را پیدا کرد. سبک کُنشِ بسیار نمایشی بلشوی که با رقص‌ها و طراحی نوآورانۀ صحنه و موسیقی سمفونیک درآمیخته بود، در دوران ریاست و مدیریت اَلکساندر گورسکی[۹] ( ـ۱۹۴۲) پدید آمد. در دوران اقتدار لئونید لافروفسکی[۱۰] (۱۹۰۵ـ۱۹۶۷) که در ۱۹۴۴ با حفظ سمت مدیریت هنری از کیروف به بلشوی منتقل شد و با حضور ستاره‌های باله، همچون گالینا اولیانووا[۱۱] و مایا پلیسِتسکایا[۱۲]، مرکز ثقل بالۀ روسی، با جنبه‌های خلّاقانه و نوآورانه‌اش، از سن‌پترزبورگ (لنینگراد آن زمان) به مسکو انتقال یافت. فعالیتِ بالۀ بلشوی از دهۀ ۱۹۶۰ بر اجراهای پرشکوه و قهرمانانه از باله‌های کلاسیک و مدرن، مانند اسپارتاکوس[۱۳] (۱۹۶۸) و عصر زرین[۱۴] (۱۹۸۲)، متمرکز بوده است.