ایپسویچ (انگلستان): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[File:11667700-2.jpg|thumb|ایپسویچ]]ایپْسْویچ (انگلستان)(Ipswich) | |||
(نام ساکسونی: گیپسویک<ref>Gyppeswyk</ref>) رودبندر<ref>riverport</ref> و مرکز اداری [[سافک|سافُک]]<ref>Suffolk</ref>، در شرق [[انگلستان]]، بر دهانۀ<ref>estuary</ref> اورول<ref>Orwell</ref>، به فاصلۀ ۱۱۱کیلومتری شمال شرقی [[لندن (انگلستان)|لندن]]. جمعیت آن 133,384 نفر (۲۰۲۱) و مساحتش 39.42 کیلومتر مربع است. ایپسویچ که در قرن ۱۶ بندر مهم تولید [[پشم]] بود، اکنون عرضهکنندۀ خدمات مالی و توزیعکنندۀ کالاست و مرکز آزمایشگاههای مخابراتی در [[بریتانیا]] بهشمار میرود. سایر صنایع آن عبارتاند از علوم مهندسی، و تولید [[نرم افزار|نرمافزار]] [[رایانه]]، ماشینآلات، [[آرد]]، [[فیبر نوری]]، نوار [[ویدئو|ویدیو]] و تولیدات رسانههای همگانی، مصالح ساختمانی، [[پلاستیک]] و لوازم برقی. بخشی از دانشگاه اَنگلیای شرقی<ref>University of East Anglia </ref> در ایپسویچ قرار دارد. ایپسویچ که سابقاً ماندگاه<ref>settlement</ref> کوچک رومی با نام گیپسویک بود، در دورۀ [[ساکسون ها|ساکسونها]] توسعه یافت و مرکز [[کشاورزی]] شد. دانمارکیها<ref>Danes</ref> در نبرد دریایی در ۸۸۵م نزدیک مصب<ref>mouth</ref> اورول مغلوب شاه آلفرد<ref>King Alfred</ref> شدند، امّا در ۹۹۱ و ۱۰۱۰م به شهر هجوم بردند و آن را به آتش کشیدند. شاه جان<ref>King John</ref> در ۱۲۰۰م شهر را توسعه داد. در دورۀ سلطنت [[ادوارد سوم (۱۳۱۰ـ۱۳۷۷م)|ادوارد سوم]]<ref>Edward III</ref>، بافندگان و پشمریسان هلندی در منطقه ساکن شدند و صنعت پشمبافی سافک بهسرعت رشد کرد. | (نام ساکسونی: گیپسویک<ref>Gyppeswyk</ref>) رودبندر<ref>riverport</ref> و مرکز اداری [[سافک|سافُک]]<ref>Suffolk</ref>، در شرق [[انگلستان]]، بر دهانۀ<ref>estuary</ref> اورول<ref>Orwell</ref>، به فاصلۀ ۱۱۱کیلومتری شمال شرقی [[لندن (انگلستان)|لندن]]. جمعیت آن 133,384 نفر (۲۰۲۱) و مساحتش 39.42 کیلومتر مربع است. ایپسویچ که در قرن ۱۶ بندر مهم تولید [[پشم]] بود، اکنون عرضهکنندۀ خدمات مالی و توزیعکنندۀ کالاست و مرکز آزمایشگاههای مخابراتی در [[بریتانیا]] بهشمار میرود. سایر صنایع آن عبارتاند از علوم مهندسی، و تولید [[نرم افزار|نرمافزار]] [[رایانه]]، ماشینآلات، [[آرد]]، [[فیبر نوری]]، نوار [[ویدئو|ویدیو]] و تولیدات رسانههای همگانی، مصالح ساختمانی، [[پلاستیک]] و لوازم برقی. بخشی از دانشگاه اَنگلیای شرقی<ref>University of East Anglia </ref> در ایپسویچ قرار دارد. ایپسویچ که سابقاً ماندگاه<ref>settlement</ref> کوچک رومی با نام گیپسویک بود، در دورۀ [[ساکسون ها|ساکسونها]] توسعه یافت و مرکز [[کشاورزی]] شد. دانمارکیها<ref>Danes</ref> در نبرد دریایی در ۸۸۵م نزدیک مصب<ref>mouth</ref> اورول مغلوب شاه آلفرد<ref>King Alfred</ref> شدند، امّا در ۹۹۱ و ۱۰۱۰م به شهر هجوم بردند و آن را به آتش کشیدند. شاه جان<ref>King John</ref> در ۱۲۰۰م شهر را توسعه داد. در دورۀ سلطنت [[ادوارد سوم (۱۳۱۰ـ۱۳۷۷م)|ادوارد سوم]]<ref>Edward III</ref>، بافندگان و پشمریسان هلندی در منطقه ساکن شدند و صنعت پشمبافی سافک بهسرعت رشد کرد. | ||
نسخهٔ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۰۱
ایپْسْویچ (انگلستان)(Ipswich)
(نام ساکسونی: گیپسویک[۱]) رودبندر[۲] و مرکز اداری سافُک[۳]، در شرق انگلستان، بر دهانۀ[۴] اورول[۵]، به فاصلۀ ۱۱۱کیلومتری شمال شرقی لندن. جمعیت آن 133,384 نفر (۲۰۲۱) و مساحتش 39.42 کیلومتر مربع است. ایپسویچ که در قرن ۱۶ بندر مهم تولید پشم بود، اکنون عرضهکنندۀ خدمات مالی و توزیعکنندۀ کالاست و مرکز آزمایشگاههای مخابراتی در بریتانیا بهشمار میرود. سایر صنایع آن عبارتاند از علوم مهندسی، و تولید نرمافزار رایانه، ماشینآلات، آرد، فیبر نوری، نوار ویدیو و تولیدات رسانههای همگانی، مصالح ساختمانی، پلاستیک و لوازم برقی. بخشی از دانشگاه اَنگلیای شرقی[۶] در ایپسویچ قرار دارد. ایپسویچ که سابقاً ماندگاه[۷] کوچک رومی با نام گیپسویک بود، در دورۀ ساکسونها توسعه یافت و مرکز کشاورزی شد. دانمارکیها[۸] در نبرد دریایی در ۸۸۵م نزدیک مصب[۹] اورول مغلوب شاه آلفرد[۱۰] شدند، امّا در ۹۹۱ و ۱۰۱۰م به شهر هجوم بردند و آن را به آتش کشیدند. شاه جان[۱۱] در ۱۲۰۰م شهر را توسعه داد. در دورۀ سلطنت ادوارد سوم[۱۲]، بافندگان و پشمریسان هلندی در منطقه ساکن شدند و صنعت پشمبافی سافک بهسرعت رشد کرد.