مهرتاش، اسماعیل ( تهران ۱۲۸۳ـ۱۳۵۹ش)
اسماعیل مهرتاش | |
---|---|
زادروز |
تهران ۱۲۸۳ش |
درگذشت | ۱۳۵۹ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دارالفنون |
شغل و تخصص اصلی | ردیفدان |
شغل و تخصص های دیگر | نوازنده تار، آهنگساز، مدرس موسیقی |
گروه مقاله | موسیقی |
اسماعیل مهرتاش (تهران ۱۲۸۳ـ ۱۳۵۹ش)
ردیفدان، نوازندۀ ایرانی تار، آهنگساز و مدرّس موسیقی. از مهمترین چهرههای موسیقی و تئاتر ایران از آغاز سدهی اخیر تا اواخر دهۀ 1350ش بود. تارنوازی و ردیف را نزد داود شیرازی، درویشخان و علینقی وزیری فراگرفت و از نوجوانی، در برگزاری کنسرت و نمایش در محل تحصیل (دارالفنون) و محل سکونت خود، اهتمام داشت.
![](/images/thumb/9/9d/%D8%A7%D8%B3%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%84_%D9%85%D9%87%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%B4.jpg/250px-%D8%A7%D8%B3%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%84_%D9%85%D9%87%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%B4.jpg)
در ۱۳۰۵ش جامعه باربد را تأسیس کرد و نزدیک به ۴۰ سال، کنسرتها، اپرتها و تئاترهای متعدد با مضمون موسیقایی در آنجا به راه انداخت و همراه خوانندگان معروف (ادیب خوانساری و ملوک ضرابی) چندین صفحه گرامافون ضبط کرد. مهرتاش در کنار این فعالیتها، ردیف نیز تدریس میکرد و عبدالوهاب شهیدی، محمدصفار منتشری و محمدرضا شجریان از شاگردان او بودند. از او یک دوره ردیف (ضبط شخصی) و تعدادی قطعه برای آهنگ ـ ترانه باقی مانده است. مانند «چه خوش صید دلم کردی»، «از عشقت ای نگارم»، «خسرو حُسن» و....
مهرتاش با تأسیس و مدیریت جامعۀ باربد، ضمن برگزاری نمایشها و کنسرتهای متعدد، شاگردان زیادی را (از بزرگان ایران در دهههای بعد) طی چندنسل در عرصههای بازیگری، فن بیان و گویندگی و خاصه موسیقی (خوانندگی و نوازندگی و آهنگسازی) پرورش داد و از همین رو نقشی تاریخی و بینظیر در هنر معاصر و ملی ایران دارد.