ابوالقاسم ذوالریاستین همدانی

(با نام اصلی: ابوالقاسم همدانی، ملقب به ذوالریاستین به معنای صاحب دو ریاست قلم و شمشیر) از جمله ادبا و بزرگان سرشناس همدان، و حاکم آن شهر در زمان محمد شاه قاجار. او در دوران قاجاریه در همدان متولد شد. مدتی وزیر دولتشاه، فرزند فتحعلی شاه و حاکم کرمانشاه، بود. سپس خودش حاکم کرمانشاه شد. در زمان محمد شاه، وزیر و بعد حاکم کرمانشاه و همدان شد اما پس از مدتی مغضوب و خانه‌نشین شد. طی آن مدت، او که مردی فاضل و ادب‌پرور نیز بود، رساله‌ای نوشت با نام "مثنوی مفیضیه" که در نصیحت و پند به فرزندش بدیع‌الزمان همدانی بود و ابوالمعالی، خطاط معروف دوران قاجار، آن را با خط خوش نگاشت. ابوالقاسم ذوالریاستین در همدان مسجد، حمام و چند بنای دیگر ساخته که همچنان به نام خودش باقی است.