گیتار
گیتار (guitar)
ساز زهی با بدنه‌ای تخت معمولاً با شش یا دوازده سیم که با انگشت یا با مضراب به‌صدا درمی‌آید. تختۀ انگشت‌گذاریِ گیتار معمولاً دستان‌بندی شده است (← دستان (موسیقی))، هرچند که گیتارهای برقی مُدرن امروزی بدون دستانند. گیتار هاوایی[۱] روی پا گذاشته می‌شود و برای ایجاد صدای گلیساندو خاص از یک میلۀ فلزی برای گرفتن سیم‌های آن استفاده می‌کنند. گیتار برقی با بدنۀ توپر در دهۀ ۱۹۵۰ را لِس پُل[۲] و لئو فِندِر[۳] شکل دادند. این گیتار ارتعاشات حاصل از پیک‌آپ‌ها[۴]ی الکترومغناطیسی نقاط مختلف ساز را به‌منظور تولید طنین‌های مختلف ترکیب و تقویت می‌کند. گیتار در اصل از سازی با منشأ مغربی[۵] پدید آمد و در قرون وسطا در اروپا گسترش یافت و به‌ویژه در ایتالیا، اسپانیا و در مستعمره‌های امریکایی اسپانیا رواج یافته است. احیای گیتار در قرن ۲۰ بسیار مدیون آندرس سگوویا[۶]، جولیَن بریم[۷]، و جان ویلیامز[۸] بوده است. نقش برجستۀ گیتار در موسیقی پاپ به سنت موسیقی ایالت‌های غرب میانۀ امریکا بازمی‌گردد؛ گیتار در دهۀ ۱۹۲۰ نقش جنبی هارمونی در گروه‌های موسیقی جاز[۹] و گروه‌های رقص را ایفا می‌کرد و به‌سرعت برای تقویت الکتریکی به‌کار گرفته شده است.