آموزش و پرورش اسلامی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

آموزش و پرورش اسلامی (Islamic Education)

آموزش و پرورشِ ناظرِ بر انتقال سنت و آداب و رفتارها و مهارت‌ها و فرهنگ اسلامی به افراد جامعه. آموزش و پرورش اسلامی، اساساً مورد توجه مسلمانان جهان و دولت‌های اسلامی است. وزارت آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران، هدف غایی آموزش و پرورش اسلامی را کمال انسان از طریق رسیدن به قرب الهی می‌داند؛ و می‌کوشد که نظام آموزش و پرورش ایران را بدین سوی هدایت کند و برای رسیدن به این آرمان هدف‌های غایی زیر را در نظر دارد: هدف‌های اخلاقی، هدف‌های علمی آموزشی، هدف‌های فرهنگی هنری، هدف‌های اجتماعی، هدف‌های زیستی، هدف‌های سیاسی، هدف‌های اقتصادی. در این‌جا، به دو هدف از اهداف غایی آموزش و پرورش اسلامی اشاره می‌کنیم: الف. اهداف اعتقادی: ۱. ایجاد زمینۀ لازم برای خودشناسی و خداشناسی و تقویت روحیۀ حقیقت‌جویی؛ ۲. تقویت ایمان و اعتقاد به مبانی اسلام و بسط بینش الهی براساس قرآن کریم و سنت پیامبر (ص) و ائمۀ معصومین (ع) با مراعات اصول دوازده و سیزده قانون اساسی در مورد پیروان مذاهب اسلامی و اقلیت‌های دینی؛ ۳. پرورش روحیۀ پذیرش حاکمیت مطلق خداوند بر جهان و انسان و اعمال این حاکمیت در جامعه براساس اصل ولایت فقیه. ب. اهداف اخلاقی: ۱. تزکیه و تهذیب نفس و رشد فضایل و مکارم اخلاقی براساس ایمان به خدا و تقوای اسلامی؛ ۲. پرورش روحیۀ تعبد الهی و التزام عملی به احکام و آداب اسلامی؛ ۳. پرورش روحیۀ اعتماد به نفس و استقلال شخصیت؛ ۴. تقویت احساس کرامت و برانگیختن عزت نفس؛ ۵. پرورش متعادل عواطف انسانی و همزیستی مسالمت‌آمیز؛ ۶. پرورش روحیۀ نظم و انضباط؛ ۷. پرورش روحیۀ مبارزه با بیکارگی، بطالت، و مشاغل کاذب.