بسطام، دژ

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی


دژ بسطام
نام فارسی دژ بسطام
کشور ایران
استان آذربایجان غربی
موقعیت روستای بسطام، نزدیک روستای چارپاره، از توابع شهرستان قره‌ضیاء‌الدین
کاربری قلعه
مشخصات معماری دژ ساخته شده با فن حجاری باد‌بُر، همراه با سنگ‌های خشکه‌چین، به مساحت حدود ۳۲هکتار
زمان ساخت دورۀ امپراتوری اورارتو (۸۵۰ـ۷۱۴پ‌م)
سازنده روسا (بانی)

بَسْطام، دِژِ

بقایای دژ بسطام

بقایای برجی باستانی در استان آذربایجان غربی، در روستایی به همین نام در نزدیکی روستای چارپاره از توابع شهرستان قره‌ضیاء‌الدین. دژ بسطام همراه با دو دژ توپراق قلعه (قلعۀ وان) و کارمیر بلور سه دژ بزرگ پادشاهی اورارتو و در ردیف دژهای بزرگ دورۀ امپراتوری اورارتو (۸۵۰ـ۷۱۴پ‌م) بوده است. کاوش بسطام را هیئت باستان‌شناسان آلمانی، وُلفرام کلایس[۱] و اِشتِفان کرول[۲] در دهۀ ۱۳۴۰ش آغاز کرده و تا ۱۳۵۷ش ادامه دادند. کتیبۀ میخی اورارتویی دژ بسطام نام آن‌جا را روسایی اوروتو و بانی را نیز روسا (۷۳۰ـ۷۱۴پ‌م) معرفی می‌کند. گویا این دژ در حدود ۶۵۰ تا ۶۰۰پ‌م با حملۀ مادها سقوط کرده و تا دوران اسلامی متروک مانده بود.

دژ بسطام با فن حجاری باد‌بُر ساخته شده و سنگ‌های آن خشکه‌چین هستند و یکی از مشهورترین سیستم‌های آبرسانی و فاضلاب را در میان دژهای باستانی خاورمیانه دارد. مساحت دژ بسطام حدود ۳۲هکتار است و ارک شاهی، بخش مسکونی، اسلحه‌خانه، انبار غلات، معبد و اصطبل سلطنتی دارد.



  1. Wolfram Kleiss
  2. Stefan Kroll