نمایش مبدأ برای رانکین، ویلیام (۱۸۲۰ـ۱۸۷۲)


رانکین، ویلیام (۱۸۲۰ـ۱۸۷۲)(Rankine, William)

{{جعبه زندگینامه
|عنوان =ویلیام رانکین
|نام =William Rankine
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=۱۸۲۰م
|تاریخ مرگ=۱۸۷۲م
|دوره زندگی=
|ملیت=اسکاتلندی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=تحصیل در رشته مهندسی عمران
| شغل و تخصص اصلی =مهندس
|شغل و تخصص های دیگر=فیزیک دان
|سبک =
|مکتب =
|سمت =استاد دانشگاه گلاسگو از ۱۸۵۵، از پایه گذاران ترمودینامیک، به ویژه نظریه ماشین های بخار، عرضه چرخه ترمودینامیکی جدیدی (چرخه رانکین) در ۱۸۵۹
|جوایز و افتخارات =
|آثار =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =فیزیک و مکانیک
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}

مهندس و فیزیک‌دان اسکاتلندی. از پایه‌گذاران ترمودینامیک<ref>thermodynamics

</ref>، به‌‌ویژه نظریۀ ماشین‌های بخار<ref>theory of steam engines</ref>، بود. در ادینبورگ<ref> Edinburgh</ref> زاده شد و در رشتۀ مهندسی عمران درس خواند. از ۱۸۵۵، استاد دانشگاه گلاسگو بود. در ۱۸۴۹، دو مقاله با موضوع گرما عرضه کرد و در همان سال اصلاحات بیشتری را در نظریۀ ترمودینامیک سادی کارنو<ref> Sadi Carnot </ref> اعمال کرد. رانکین در اثری با نام ''راهنمای ماشین بخار و سایر محرک‌های اولیه''<ref>''A Manual of the Steam Engine and other Prime Movers''</ref> (۱۸۵۹)، چرخۀ ترمودینامیکی جدیدی را عرضه کرد (چرخۀ رانکین<ref> rankine cycle</ref>) که به‌منزلۀ چرخۀ استاندارد دستگاه‌های بخاری به‌کار رفت، که در آن‌ها سیال کارکن<ref> working fluid</ref> بخار است. او در این اثر شرح داد که چگونۀ مایع داخل دیگ بخار، که با افزایش گرما بخار می‌شود، هنگام انبساط بخشی از انرژی گرمایی را به انرژی مکانیکی تبدیل می‌کند. وقتی بخار خروجی با استفاده از واسطه‌ای مناسب، مثل آب سرد، دوباره مایع شود، چرخه گرما از دست می‌دهد. مایع حاصل را دوباره به دیگ بخار برمی‌گردانند.

&nbsp;

----

[[Category:فیزیک و مکانیک]] [[Category:(فیزیک و مکانیک)اشخاص و آثار]]